Łukasz Szopa
Kawa w samo południe to zbiór dziesięciu opowiadań, w których Łukasz Szopa opisuje życie w Bośni-Hercegowinie bezpośrednio po zakończeniu bratobójczej wojny, w latach 1992-1995. Autor, który był naocznym świadkiem tamtych wydarzeń, nie koncentruje się jednak na faktach, czy refleksjach polityczno-historycznych; w formie przypominającej zapisy z dziennika, przedstawia raczej atmosferę panującą w tamtym czasie, w którym mimo pokoju, nadal występowało realne zagrożenie rozpalenia tlących się nacjonalizmów. Okres ten Łukasz Szopa ukazuje jako czas zaskakującej swobody i luzu – czas, w którym odbywa się szalony taniec pod mieczem Damoklesa. Jego uczestnikami są bośniaccy i zagraniczni poeci, artyści, aktywiści pokojowi, pracownicy misji humanitarnych, globtroterzy oraz zwyczajni obywatele pokiereszowanego kraju. To właśnie ich doświadczenia i towarzyszące im emocje, są osnową poszczególnych opowiadań. Wskutek zastosowanej przez autora chronologii i ponownego przywoływania pewnych postaci oraz wątków, opowiadania te układają się w spójną opowieść o tworzeniu nowego życia, obserwowanego przez "snajperów", ukrytych w ruinach odbudowywanej rzeczywistości.
recenzje i noty:
* "Kawa w samo południe", https://sztukater.pl, 20.12.2024
* "Kawa w samo południe", http://annasikorska.blogspot.com, 03.10.2016
* "Ojczyzna za granicą", ProArte 120, 2/2014
* "Obserwuję, uczestniczę, pamiętam", Wyspa 2/2010
* "Pod mieczem Damoklesa", Śląsk, 11/2009
* "We were only living", ArtPapier 139, 01.10.2009
* "Było, ale ciągle jest...", blog krytycznoliteracki Bernadetty Darskiej, 16.08.2009
* "Nowości w >>Formie<<", Kurier Szczeciński, 18.06.2009
promocje:
* 24.11.2009 – spotkanie z Łukaszem Szopą
książka ukazała się dzięki finansowemu wsparciu BPS Wien
