(ur. w 1945 r. w Bydgoszczy; zm. 24 sierpnia 2019 r.) – poeta, historyk literatury i edytor. Badacz literatury polskiej na Emigracji, wieloletni redaktor naukowy rocznika „Archiwum Emigracji”. Autor licznych artykułów naukowych poświęconych polskiej poezji współczesnej i szkiców literackich, redaktor prac naukowych. Mieszka w Toruniu. Laureat Nagrody im. Stanisława Piętaka (1985) i Nagrody Fundacji im. N.W. Turzańskich (1996). Tłumaczony na angielski, niemiecki i rosyjski. Wydał tomy poetyckie: Widziadła gorejące (1970), Poeta w niebieskim kombinezonie roboczym (1974), Inny głos (1977), Życiorys (1980), Wersja próbna (1982), Życie wewnętrzne i inne wiersze (1992), Mały wybór (1992), Odosobnienie (1992), Czwarta dekada (2000), Spacer zimowy (2004), Elegia na odejście szpaka (2005), Szczeliny świata (2011) oraz książki o literaturze: Katastrofizm ocalający (1978, 1985), Urojona perspektywa (1981), Poezja ziemi (1984), Literatura złej chwili dziejowej (1995), Rzeczywistość trzecia (1997), Na łasce słów (2007), A po ziemi wychodźcy idą w obce kraje (2010), Poeta w poszukiwaniu rzeczywistości (2011), Nieme i puste (FORMA 2017).
