Kierc Bogusław

(ur. w 1943 r. w Bielsku-Białej) – poeta, krytyk literacki, aktor, reżyser, pedagog, edytor utworów Rafała Wojaczka, dramaturg. Uhonorowany Nagrodą PolCul Foundation i Medalem im. Anny Kamieńskiej. Mieszka we Wrocławiu. Wydał tomy poetyckie: Nagość stokrotna (1971), Ciemny chleb (1973), Coraz weselsza, coraz mniej (1978), Ktokolwiek (1980), Niewinność (1981), Rezurekcja (1982), Modlitwa przeciw rozpaczy (1985), Łagodny, miły (1986), Źródło światła (1988), Dla radości (1992), Boże cielę albo dziurka wesołości (1994), Sekundy (1994), Widzialne Niewidzialne (1996), Raz Na Zawsze (1997), Tyber z piaskiem (1997), Czary (1999), Zaskroniec (2003), Szewski poniedziałek (2005), Plankton (2006), Cło (2008), Rtęć (2010), Manatki (2013), jatentamten (FORMA 2017), tomy szkiców: Przyboś i (1976), Teatr daremny (1980), Wzniosły upadek anioła (1992), Moje kochanki (2001), Cel sfer (2003), Ciało z mojego ciała (2005), Rafał Wojaczek. Prawdziwe życie bohatera (2007) oraz tomy prozy poetyckiej: Bazgroły dla składacza modeli latających (pierwsza część tryptyku mniemania, FORMA 2010), Cię-mność (druga część tryptyku mniemania, FORMA 2014), Karawadżje (trzecia część tryptyku mniemania, FORMA 2016). W przygotowaniu czwarta część tryptyku: Notesprospera (FORMA 2018). Na www FORMY prowadzi blog "BAZGROŁY Bogusława Kierca" – http://www.wforma.eu/bazgroly-boguslawa-kierca.html.