Karol Samsel Autodafe 2
Karol Samsel Autodafe 2
Jacek Bielawa Kościelec
Zbigniew Chojnowski Zawsze gdzieś jest noc
Wojciech Czaplewski Książeczka rodzaju
Marek Czuku Stany zjednoczone
Janusz Drzewucki Obrona przypadku. Teksty o prozie 2
Anna Frajlich Laboratorium (wydanie 3, rozszerzone)
Jerzy Franczak Święto odległości
Małgorzata Gwiazda-Elmerych Czy Bóg tutaj
Lech M. Jakób Do góry nogami
Jolanta Jonaszko Bez dziadka. Pamiętnik żałoby
Péter Kántor Czego potrzeba do szczęścia
Bogusław Kierc Notesprospera
Wojciech Klęczar Flu Game
Zbigniew Kosiorowski Zapadnia
Sławomir Kuźnicki Kontury
Bogusława Latawiec Pierzchające ogrody
Artur Daniel Liskowacki Spowiadania i wypowieści
Piotr Michałowski Zaginiony w kreacji. Poemat z przypadku
Dariusz Muszer Baśnie norweskie
Uta Przyboś Tykanie
Karol Samsel Autodafe
Miłosz Waligórski Sztuka przekładu
City 4. Antologia polskich opowiadań grozy
poetka, prozaiczka, eseistka. Redaktorka miesięcznika „Nurt” (1974-1982), naczelna redaktorka miesięcznika kulturalnego „Arkusz” (1991-2003). Mieszka w Poznaniu. Laureatka wielu nagród literackich, m.in. Nagrody im. Tadeusza Peipera (1970), Nagrody PEN Clubu za całokształt twórczości poetyckiej (1993), Nagrody im. Józefa Łukaszewicza (2004). Nominowana do Nagrody Cogito (2008). Wydała m.in. zbiory opowiadań: Solarium (1969), Pusta szkoła (1987); powieści: Nie widziałam tak długiej chorągwi (1965), Ogród rozkoszy ziemskich (1976), Ciemnia (1989, 1995, FORMA 2012), Kochana Maryniuchna (2003); zbiory esejów: Gęstwina (2001), Zegary nie do zatrzymania. Literackie portrety, listy, szkice (2012), tomy wierszy: Otwierają się rzeki (1965), Całe drzewo zdania (1970), Przestrzenie (1975), Z żywych jeszcze źrenic (1981), Powidok. Wiersze z lat 1980-1991 (1992), nigdy całości (1995), Razem tu koncertujemy (1999), Odkrytki (2007), Gdyby czas był ziemią (2011), Zmowy (FORMA 2015), Pierzchające ogrody (FORMA 2018), a razem z Edwardem Balcerzanem II tempo raddoppiato a cura di Andrea Ceccherelli e Lorenzo Costantino con una nota introduttiva di Jarosław Mikołajewski (Rzym 2011). J. Grądziel-Wójcik i P. Łuszczykiewicz wydali naukową monografię Bogusława Latawiec: Portret podwojony (2016), uzupełnioną o antologię wierszy, prozy i wypowiedzi o literaturze.
Bogusława Latawiec
Ciemnię Bogusławy Latawiec chciałoby się zaliczyć do prozy bez fikcji. Literacka szczególność refleksji polega tu na tym, że emocjonalność jest artystycznie ukryta. Dla opowiedzenia takich doświadczeń, jakich dotyczy powieść Bogusławy Latawiec (hasłowo można to nazwać doświadczeniem stanu wojennego), nic nie mogłoby być właściwsze, stosowniejsze i bardziej artystycznie funkcjonalne niż rzeczowość, analityczność i związana z nimi refleksyjność.
Bogusława Latawiec
Widzenie, bycie, pamięć i wiedza spotykają się w słowie Bogusławy Latawiec, które wszystkie te akcje umysłu pragnie połączyć w momentalnym, a zarazem utrwalonym na papierze przeżyciu istnienia, które chce być dotknięciem całości bytu zatrzymanym na zawsze, ale musi przeminąć.
Bogusława Latawiec
„Zmowy” to przenikanie się czasów, ich dialog i zarazem agon. Wznawiane wciąż wojny i efemeryczne pokoje. To negocjacje, zawierane na moment porozumienia i rodzące się z nich kolejne nieporozumienia. Hipotezy integracji i dowody obcości.