nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Adrian Gleń I

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

PONIEWCZASIE. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki » PONIEWCZASIE. Czartoryska-Krasińska Maria

PONIEWCZASIE. Czartoryska-Krasińska Maria

2024-01-28 11:43

CZARTORYSKA-KRASIŃSKA MARIA (ur. w 1890 roku). Żona hrabiego Michała Krasińskiego z Bojar koło Grodna. Marię Krasińską zesłano na Syberię z trzema córkami, z których przeżyła Joanna Marta Krasińska-Głażewska, autorka interesujących, choć ździebko chaotycznych „Dwóch światów” (Łomianki 2007), ale nie aż tak chaotycznych, skoro „Dwa światy” doczekały się przekładu na język francuski.
Przepraszam za czepialstwo. Albo wiersz wydaje mi się całkiem hermetyczny, albo wspomnienia sybirackie grzeszą nadmiernym gadulstwem, wręcz niepotrzebnymi i rozbudowanymi dodatkami: „Teraz przedstawię list Dziadunia, Witolda Czartoryskiego, napisany przez niego po śmierci Babuni” (s. 104-121). Chyba że Krasińska-Głażewska lubuje się w dodatkach, w końcu ETD, co nas zawsze dziwi, nie potrafi zrezygnować z powtórzeń. Zwłaszcza w poezji. I mamy to, co mamy.

[5 I 2022]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki