nowości 2025

Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta

Tomasz Hrynacz Corto muso

Jarosław Jakubowski Żywołapka

Wojciech Juzyszyn Efemerofit

Bogusław Kierc Nie ma mowy

Andrzej Kopacki Agrygent

Zbigniew Kosiorowski Nawrót

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach

Krzysztof Lisowski Wiersze dzisiejsze i dawne

Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

PLANETA Ewy Sonnenberg » PLANETA, Kilka refleksji z Wittgensteinem w tle 20

PLANETA, Kilka refleksji z Wittgensteinem w tle 20

2017-01-21 14:24

KWANTY JĘZYKOWE 2

Powiedzieć że: >coś jest takie jakie jest< nie gwarantuje prawdziwości zdania. >Coś jest takie jakie powinno być< jest zdaniem, które zakłada pewną wiedzę o przedmiocie, o którym mówi. >Coś jest takie jakie nie jest< jest zdaniem najbliższym poetyckiej wypowiedzi.

Poezja bowiem czyni rzeczy niemożliwe możliwymi. Jest w tym dokładna jak kalkulacja matematyczna. A jednak nie wszystko jest opisywalne. Zasada komplementarności N. Bohra mówi, że >zjawiska mikroświata nie dają się w pełni opisać terminami znanymi nam z makroświata<.
 
Poezja jest wiecznym teraz uzupełnianym sobie znanymi sensami, Sensy, które nie przystają do sensu jakiego wymaga się od świata. Język narzucił nam struktury interpretacyjne. Jesteśmy w jakimś reżimie znaczeń i sensów. Od tego reżimu wyzwala nas poezja i mistyka.

© Ewa Sonnenberg