Edward Balcerzan Domysły
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Tomasz Majzel Części
Karol Samsel Autodafe 7
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Andrzej Ballo Niczyje
Maciej Bieszczad Pasaże
Maciej Bieszczad Ultradźwięki
Zbigniew Chojnowski Co to to
Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach
Kazimierz Fajfer Całokształt
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Piotr Fluks Nie z tego światła
Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów
Adrian Gleń Jest
Jarek Holden Gojtowski Urywki
Jarosław Jakubowski Baza
Jarosław Jakubowski Koń
Waldemar Jocher dzieńdzień
Jolanta Jonaszko Nietutejsi
Bogusław Kierc Dla tego
Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal
Jarosław Księżyk Hydra
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży
Franciszek Lime Garderoba cieni
Artur Daniel Liskowacki Do żywego
Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery
Elżbieta Olak W deszczu
Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie
Juan Manuel Roca Obywatel nocy
Karol Samsel Autodafe 6
Kenneth White Przymierze z Ziemią
Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania
Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience
City 6. Antologia polskich opowiadań grozy
WITTGENSTEIN SFORMATOWANY LITERACKO 4
Poezja, która wątpi w słowo? Poeci zdający jedynie relację ze śmietnika cywilizacyjnego, w którym słowa się zdewaluowały? Poeta, który wypiera się słowa? Czy rzeczywiście nie pozostało nam żadne słowo? Czy rzeczywiście słowa straciły swoją siłę?
A jednak bez względu na kryzys słowa, wierzę, wciąż wierzę w słowo. Słowo pojmowane w najbardziej klasyczny sposób. Wierzę w siłę poezji, w którą wierzył Tsurayuki, gdy pisał: „Wiersz może poruszyć niebo i ziemię. Wiersz zdolny jest zmiękczyć zatwardziałe serca
nieustraszonych wojowników”. Nawet jeśli ci
wojownicy milczą,
nawet jeśli
Budzisz mnie światem w świecie – multiplikacja i opowieść światła i cienia. Widzisz mnie
światem w świecie – reaktywacja i opowieść, której nie sposób zapisać. Zdania są podporządkowane sytuacji. Świat jest słowem a nie zdaniem. „Istnieje język bez gramatyki a jest nim sztuka”.
Słowa powielają się w zależności od punktów odniesienia. Słowa – obiekty. Słowa – bez słowne. „Słowa – zaklęcia”. Wiersz złożony z wszystkich liter alfabetu to jak działania na liczbach możliwych. Ilu mieszkańców liczy wiedza słowa? „Tylko nadprzyrodzone potrafi wyrazić Nadprzyrodzone”.
Jednoczesność. Skazy na wypowiedzianym. Jesteś w bliznach słów. Słowo przenika twoje ciało. Na wskroś. Ciało jest synonimem uczucia. Słowo reakcją na ciało. Ciało jest czymś wtórnym do słowa. W granicach ciała słowo staje się bezgraniczne.
© Ewa Sonnenberg
