Zenon Fajfer Pieśń słowronka
NOWOŚĆ: Zenon Fajfer
Pieśń słowronka
Pieśń słowronka
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
Samochód przemknął i zakurzył. Nikt tu do nas nie podszedł, ani my do nikogo. Taka tu głusza, że nie umiem sobie wyobrazić tych lichych grządków z Bóg wie czym do jedzenia, tych płotków chroniących przed niczym, tej ziemi spiaszczonej nie trzymającej w sobie niczego wartościowego. Czy do tego lichego skrawka można jakoś iść i tęsknić? Ojciec i ciotka gadają, że tak.
Skowronek na górze piszczy, a my we troje wspinamy się na górkę, która jak dawniej pusta. Dalej las, dalej sąsiedzi. W dalekości rolnicze maszyny. Rozglądam się, patrzę na ojca, na ciotkę Manię i na to wszystko, co tu teraz. „Kujawiaczek jeden miał koników siedem, pojechał na wojnę, ostał mu się jeden.” Ciotka Mania i ojciec obje mocno wrażliwi na kolor i kształt, malują obrazki swoje naturalne, więc teraz pokazują mi jak w realu przed sześćdziesięciu laty tu było: brzozy, płoty, bzy, klomby astrów i wszystkiego kujawskiego bez liku i do woli. A chata, a okna, a droga, a jak to się chodziło do kościoła i naprawdę daleko do Aleksandrowa. A z latami pięćdziesiątymi rodzina poszła do Ciechocinka, szukać szczęścia i pracy.
© Maciej Wróblewski
