Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta
Tomasz Hrynacz Corto muso
Jarosław Jakubowski Żywołapka
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Bogusław Kierc Nie ma mowy
Andrzej Kopacki Agrygent
Zbigniew Kosiorowski Nawrót
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach
Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
– Świecie trójzwity, takim przybity! – obwieścił pan Toco.
– Cóż tam takiego znowu się stało? – zapytała Kruhtorin XVI.
– Krnąbrny rozdzielacz nie chce się zwierać. Na domiar złego jest do niczego.
– To niech go pan zaraz przywoła do porządku.
– Oj, Kruhty, Kruhty, nie rób poruty! W twojej mowie, tyle ci powiem, że on przegęgał ze światem sobie.
– Ach tak! Dlaczego pan tego od razu nie powiedział.
– Chciałem tylko zobaczyć, czy mi ona wybaczy język mój obojnaczy.
– Tego tylko nam brakowało! Ile godzin stelarnych potrzebuje pan, żeby zreanimować ten rozdzielacz?
– Trzy, góra cztery i pryskam do kwatery.
– No to na co pan jeszcze czeka? Proszę natychmiast zabrać się do pracy. I niech pan wreszcie przestanie mówić do rymu, panie Toco! To mnie usypia.
