Andrzej Ballo Albowiem
Alina Biernacka Kiedyś, jednak. Wiersze wybrane (1977-2020)
Maria Bigoszewska Złodziejska kieszeń
Nicolas Bouvier Na zewnątrz i wewnątrz
Roman Chojnacki Pasterz słoneczników
Roman Ciepliński Życie zastępcze
Marek Czuku Róbta, co chceta
Adrian Gleń M [małe prozy]
Tomasz Hrynacz Emotywny zip
Tomasz Hrynacz Pies gończy
Jarosław Jakubowski Bardzo długa zima
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito
Bogusława Latawiec Nieoznakowany szlak
Artur Daniel Liskowacki Cukiernica pani Kirsch (wydanie 2)
Artur Daniel Liskowacki Eine kleine (wydanie 4)
Artur Daniel Liskowacki, Bogdan Twardochleb Przybysze i przestrzenie. Szkice o pisarzach szczecińskich
Joanna Matlachowska-Pala Bezpowrotne
Piotr Michałowski Dzień jest wierszem, świat kolorem
Dariusz Muszer Dzieci krótszej nogi Syzyfa
Marek Pacukiewicz Wieki średnie
Małgorzata Południak Podróżowanie w przestrzeni
Karol Samsel Autodafe 4
Michał Trusewicz Przednówki
za najlepszy tom poetycki roku 2020: Sonety, ody, wiersze dla Marianny
2020. Antologia współczesnych polskich opowiadań
Andrzej Ballo Made in Roland
Roman Ciepliński Ukryte myśli
Krzysztof Ćwikliński Nocny gość
Anna Frajlich W pośpiechu rzeka płynie
Jarosław Jakubowski Wojna
Zbigniew Jasina Inaczej przemijam
Jolanta Jonaszko Portrety
Paol Keineg Powrót do Bretanii
Bogusław Kierc Płomiennie obojętny (o chłopcu, który chciał być Bogiem)
Andrzej Kopacki Sonety, ody, wiersze dla Marianny
Yvon Le Men Tu i tam
Artur Daniel Liskowacki Hotel Polski
Marek Maj Teorie naiwne
Dariusz Muszer Córka męża i córka żony
Dariusz Muszer Księga ramion deszczu
Uta Przyboś Wielostronna
Karol Samsel Autodafe 3
Tomasz Stefaniuk Małpka Koko i inne wierszyki dla (nie)grzecznych dzieci
Bartosz Suwiński Nawie
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy II
Dariusz Muszer, 123 Hannover, Dlaczego niedźwiedź ma krótki ogon
123. HANNOVER Dariusza Muszera » Dariusz Muszer, 123 Hannover, Dlaczego niedźwiedź ma krótki ogon
Pewnego razu niedźwiedź spotkał lisa, który szedł chyłkiem z pękiem ryb na grzbiecie, ukradzionych zresztą.
– Skąd masz te ryby? – zapytał niedźwiedź.
– A złowiłem, panie niedźwiedziu – odparł lis.
Niedźwiedzia również naszła ochota, aby nauczyć się łowić ryby. Poprosił więc lisa, żeby ten powiedział mu, co i jak należy zrobić.
– To żadna wielka sztuka, szybko można się jej nauczyć – stwierdził lis. – Musisz tylko udać się na skute lodem jezioro, wyrąbać przeręblę i wsadzić w nią swój ogon. A następnie musisz trzymać ogon w środku dość długo i wcale nie martwić się, jeśli będzie trochę bolało, gdyż jest to niezawodny znak, że ryby właśnie biorą. Im dłużej będziesz mógł tak wytrzymać, tym więcej ryb nałapiesz. Kiedy w końcu zacznie cię już porządnie szczypać, musisz wstać.
I niedźwiedź uczynił wszystko tak, jak mu poradził lis. Długo trzymał swój ogon w przerębli, aż ten przymarzł mu na dobre. Wtedy podniósł się i – trach! – oderwał sobie ogon. I od tego czasu niedźwiedź chodzi po świecie z krótkim ogonem.
►oficjalna strona internetowa autora
- Dodaj link do:
Sklep internetowy Quick.Cart