Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta
Tomasz Hrynacz Corto muso
Jarosław Jakubowski Żywołapka
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Bogusław Kierc Nie ma mowy
Andrzej Kopacki Agrygent
Zbigniew Kosiorowski Nawrót
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach
Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Powiedzmy, że Kaliban wygrzebał z papierzysk taki wierszyk:
Prospero do żony (chyba, bo przecież nie do Mirandy)
Przytulony do ciebie, nie czułem, jak znika
moje więdnące ciało;
przedzierzgało się jakoś naiwnie w młodzika,
choć mu nie wystawało,
co młodzikowi zwykło wystawać przy takiej
ścisłości przytulenia
i to właściwie było ostrzegawczym znakiem,
że jednak się przemieniam
w widmo, które się samo sobie myli z ciała
wielbionego postacią,
to znaczy, że ten, który się przy tobie znalazł,
jednocześnie się naciął
na chcianą wersję siebie nagiego na twojej
życiodajnej nagości,
w której teraz chce pilnie, poza sferą pojęć
o życiu, się umościć
i próbuje z widmowej mgły wycisnąć jakieś
podobieństwo do mazi
nasiennej, ale widać, że się z wiotkim ptakiem
nie dogada na razie.
© Bogusław Kierc
