Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta
Tomasz Hrynacz Corto muso
Jarosław Jakubowski Żywołapka
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Bogusław Kierc Nie ma mowy
Andrzej Kopacki Agrygent
Zbigniew Kosiorowski Nawrót
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach
Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Natrafiłem na Ariela. Z krwi i kości – nie z powietrza tylko złożonego. Natrafiłem w teatrze, na scenie, na której sam reżyserowałem właśnie inną sztukę Szekspira, ale Ariel pojawił się, zanim go przywołałem. Pojawił się, by wprawić w ruch moje przestrzenne iluzje. Ariel jest bowiem tak zwanym „technicznym”, czyli fachowcem od ustawiania i przestawiania dekoracji, obsługiwania wyciągów scenicznych i tym podobnych.
Ten miły zbieg okoliczności, ze jeden z moich pomocników ma na imię Ariel i jest niejako duchem sznurowni, a więc miejsca uruchamiania wszelkich „ciał niebieskich” teatralnego spektrum, ten miły zbieg okoliczności sprawia, ze kiedy zwracam się do szczupłego pana Ariela, owłada mną podwójność bycia: jestem tu tym, kim jestem – i jestem tam, na scenie przedstawiającej wyspę, którą przywłaszczyłem sobie jako Prospero, mający przecież to samo ciało, które jest moim ciałem teraz, na tej scenie. Tam jest tutaj. I nagle najobszerniej pomyślane wszędzie jest tutaj. Przez Ariela. Przez to imię.
© Bogusław Kierc
