Andrzej Wasilewski
Rozmowy młodej polski w latach dwa tysiące coś tam dwa tysiące coś to pierwsza prawdziwa powieść hip-hopowa. Nie służy ona jednak afirmacji raperskich wzorców. Freestajlowa narracja, którą zastosował Andrzej Wasilewski, oddająca brutalny język jego pokolenia, demaskuje je raczej, odmitologizowuje i prowadzi w rejony acid-groteski. Rzeczywistość jaka z niej wyziera jest bowiem całkowicie skwaszona. I to nie tylko z powodu mniej czy bardziej twardych dragów, lecz także, a może przede wszystkim, z powodu jałowego pseudohedonistycznego zapętlenia, górującego nad wszystkim. Rozmowy młodej polski w latach dwa tysiące coś tam dwa tysiące coś to niekończący się dialog trwający niezmiennie w tym samym miejscu, który prowadzą młodzi ludzie: nienazwani kompletnie anonimowi, pogrążeni w iluzji od czasów szkolnych po wczesną dorosłość. Bohaterem tej powieści jest zatem język, w którym odbija się pokoleniowa mentalność – język formujący się z powodu braku zasad w „luźne gatki” w kilkuosobowych „bezpłatach”.
recenzje i noty:
--- "Rozmowy młodej polski w latach dwa tysiące coś tam dwa tysiące coś", http://fundacja-fka.pl, 12.03.2016
--- "Zaskoczenia i paralele", ArtPapier 226, 15.05.2013
--- "Bloki i ławka się nie zmieniają", eleWator, 1/2013
--- "Młodzi, ale niewkurwieni", Twórczość, 12/2012
--- "Powieść hip hopowa", Szczecin in progress, 10/2012
