nowości 2025

Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta

Jan Drzeżdżon Rotardania

Anna Frajlich Pył [wiersze zebrane. tom 3]

Tomasz Hrynacz Corto muso

Jarosław Jakubowski Żywołapka

Wojciech Juzyszyn Efemerofit

Bogusław Kierc Nie ma mowy

Andrzej Kopacki Agrygent

Zbigniew Kosiorowski Nawrót

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach

Artur Daniel Liskowacki Zimno

Grażyna Obrąpalska Poprawki

Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny

Uta Przyboś Coraz

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

Karol Samsel Cairo declaration

Andrzej Wojciechowski Nędza do całowania

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

"Anomalia", http://www.martawsrodksiazek.pl, 11.12.2017

copyright © http://www.martawsrodksiazek.pl 2017

„Kiedyś myślałem nad tym, co by było, gdybym był jedyną istniejącą istotą we wszechświecie i to wszystko dookoła byłoby sztuczne będąc li tylko wytworem mego umysłu?”

Czasami w moim życiu nie zagościłyby niektóre książki, gdyby nie czysty przypadek. Horrory kiedyś często na mej liście zostały wyparte na rzecz fantastyki a książki obyczajowe na komedie romantyczne. Tym razem skusił mnie sam autor. Jak skończyło się moje spotkanie z Anomalią? Czy warto ją przeczytać?

Każdy z nas miał 17 lat i szczerze nie cierpiał własnych rodziców. Podobnie ma Adrian, główny bohater, którego poznajemy w momencie, gdy jego życie doskwiera mu najbardziej. Każdego dnia mnożą się zakazy i nakazy rodziców a narodziny młodszej siostry zamiast wybawienia, dają tylko większe komplikacje. W takich warunkach nic nie jest proste, a już na pewno nie pierwsze miłości. Gdy jednak los postanawia spełnić marzenia nastolatka i usunąć problemy Adrianowi nie jest do śmiechu. Przez wypadek, w którym ginie jego rodzina świat staje na głowie. Wypadek stworzył alternatywne rzeczywistości, a każda z nich stawia przed naszym bohaterem wiele pytań i zmusza go do analizy nad tym, co jest prawdą, czy to, czego jest świadkiem nie dzieje się tylko w jego umyśle.

„Tak, w pewnym momencie zrozumiałem, że życie nie jest od tego żeby się zamartwiać tym, co pomyślą czy powiedzą o mnie inni, tylko aby je przeżyć, cieszyć się nim i smakować. Bo potem będzie starość i zgrzytanie zębów, gdy człowiek spojrzy za siebie i ze zgrozą stwierdzi, że nie potrafił żyć, że nie realizował marzeń.
A ja nie chciałem żałować”.

Dawno nie miałam takiej gonitwy myśli w czasie lektury książki. Gdy mam wrażenie, że wiem, o co chodzi, znam prawdę nagle, jak na zawołanie pojawia się zwrot akcji i niweczy wszystko, o czym myślałam. Cały czas analizowałam zdarzenia i każde słowo. Przyglądałam się wszystkiemu, by nic nie przegapić i to tylko po to by do samego końca nie wiedzieć co się dzieje. Ta niepewność, napięcie i ciągłe zmiany dają niesamowity efekt, a nieprzewidywalność tej powieści jest ogromnym plusem.
Język powieści wciąga a kunszt, jakim posługuje się autor, daje niezwykle miło spędzony czas.

Fabuła powieści zaskakuje, a kreacja bohaterów mami i wciąga w wykreowany świat, nie dając chwili wytchnienia. To świetnie stworzona historia, a czytanie jej sprawi przyjemność każdemu nie tylko miłośnikom tego gatunku. Krzysztof Dąbrowski ma niesamowite wyczucie słowa pisanego. Czytelnik wprowadzony zostaje do świata, który łudząco przypomina jego otoczenie a zgroza czająca się gdzieś w tle, wcale nie pomaga zebrać myśli. Masz wrażenie, że autor doskonale wie, kiedy i jak zmienić tor akcji by czytelnik siedział z otwartymi ustami i czuł niepokój na każdym kroku.

Jestem pod wrażeniem lekkości, z jaką czyta się „Anomalię” i jak wciągająca i nieprzewidywalna się okazała. Polecam miłośnikom gatunku i każdemu, kto chce poznać coś, co i tak zakończy się inaczej, niż myślisz. Dziękuje autorowi za egzemplarz do recenzji i chylę czoła nad dobrą robotą, jaką wykonał, tworząc „Anomalię”.
Marta Daft


Krzysztof T. Dąbrowski Anomaliahttp://www.wforma.eu/anomalia.htm