Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta
Tomasz Hrynacz Corto muso
Jarosław Jakubowski Żywołapka
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Bogusław Kierc Nie ma mowy
Andrzej Kopacki Agrygent
Zbigniew Kosiorowski Nawrót
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach
Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Słyszę wołanie we śnie o pomoc, ten, który dotąd strzegł bramy, grecki bóg, siedzi teraz z odłamaną nogą na śmietniku, ludzie mówią: idź śmieciu do śmieci.
Śnienie to śmietnik świata.
Ze świata się śmieci nie wyrzuci, bo gdzie mają się podziać.
Chińczycy rozbijają śmieci na orbicie okołoziemskiej laserami, mniejsze odpadki są mniej szkodliwe w razie kolizji z satelitami kosmicznymi, zdarza się około dwustu kolizji dziennie.
Na Ziemi stoją altany śmietnikowe, tak się to oficjalnie nazywa, spod takiej altany wzięłam pewnego razu jedną z książek "Trylogii księżycowej” Żuławskiego, przeczytałam wydanie gazetowe z lat 40 XX wieku.
Śnienie to materia prima, nigredo, błoto, okruch, glina, metafora, z tego stwarza się światy.
Altana jest dobrą nazwą, można by śmieciom zbudować pałac i umieścić na poddaszu pracownię alchemiczną, gdzie przerabiałoby się nigredo w albedo, w rubedo, wreszcie w złoto, piękne i tajemnicze są opisy alchemików.
Słyszę wołanie o pomoc, budynki z grubej materii żelazobetonowej, zmrożone, ogromne, stoją w jawie i boją się, że kiedy sen puści, padną.
