eseje

Alan Sasinowski
W Apetycie na eksces Alan Sasinowski testuje współczesną polską prozę i współczesną polską krytykę. Sprawdza, w jakim stopniu są suwerenne – suwerenne wobec mód, ideologii, ale także innych, trudniej uchwytnych wpływów.

Bogusław Kierc
pierwsza część tryptyku mniemania
Bazgroły dla składacza modeli latających to książka niezwykła. Można by ją nazwać autobiografią duchową, czy też autobiografią ducha – jako że stanowi rodzaj opowieści o duchowym, twórczym dojrzewaniu – Kierca poety, aktora, reżysera.

Artur Daniel Liskowacki
Nagroda Literacka „Jantar” 2019 (nominacja)
O czymkolwiek pisze Artur Daniel Liskowacki – o teatrze, filmie, literaturze i życiu literackim, o Szczecinie czy Oborach, otoczeniu gabinetu proktologa w przychodni zdrowia, brzuchomówstwie, poezji Piotra Szewca, prozie Romana Bratnego – jest w tym ironia.

Bogusław Kierc
pierwszy tom dyptyku ODSIEB
Kolejna książka Kierca otwierająca nas na Tajemnicę. Tajemnica lalki okazuje się tajemnicą człowieka, a teatralność człowieczeństwem.

Maciej Cisło
Euforyczny dziennik pisany po to, żeby łapać „tu i teraz”, pamiętnikowa medytacja z dystansu lat, coś myślowo zaczepnego, a obok liryczna zgoda. Razem: Maciej Cisło żywy i zanotowany.

Bogusław Kierc
druga część tryptyku mniemania
Cię-mność to bardzo szczególny dziennik, łączący elementy rzeczywistych notatek na temat odwiedzanych miejsc i przeżywanych emocji, z zapisem podróży w głąb siebie, do początku doświadczeń nacechowanych silnym, sensualnym, ale zarazem metafizycznym przeżywaniem erotyki, jak i potrzebą poznania w sensie egzystencjalnym; poprzez sztukę, tworzenie jako takie i szeroko pojętą duchowość.

Artur Daniel Liskowacki
Cukiernica pani Kirsch Artura Daniela Liskowackiego jest zbiorem opowiadań, ale też powieścią. Wszystkie teksty łączy nie tylko postać trójjedynego narratora – głównego bohatera-autora – lecz także miejsce wydarzeń (Szczecin), epizodyczne, ale bardzo ważne postacie najbliższych osób i ogólna idea całości.

Krzysztof Niewrzęda
Czas przeprowadzki jest literackim portretem Berlina, ukazanego na tle rozważań dotyczących zarówno kultury, jak i polityki, historii oraz problemów społecznych. Po raz pierwszy w historii polskiej literatury Berlin został opisany tak wnikliwie. A do tego w sposób niezwykle ekscytujący, co jest efektem szczególnej wrażliwości językowej Autora.

Anna Frajlich
Czesław Miłosz był i zostanie jednym z najwybitniejszych przedstawicieli swego pokolenia, nie tylko w skali polskiej, ale i światowej. Ta książka to mój prywatny hołd.

Kazimierz Brakoniecki
Literacka Nagroda Warmii i Mazur – Wawrzyn 2012 (finał)
Znakomite wykorzystanie formuły dziennika pozwala na subiektywną i nierzadko kontrowersyjną interpretację faktów; sprawia, że nie jest to nudny wykład, ale nasączony autobiograficzną atmosferą wspomnień, analiz oraz idei, zapis o emocjonalnym, dziennikarskim i eseistycznym charakterze.

Bogusław Kierc
trzecia część tryptyku mniemania
Karwadżje to cudowny, swobodny i kunsztowny splot gatunków: obok wierszy, znajdujemy tu prozę eseistyczną, fragmenty autobiografii, interpretacje własnych utworów.

Artur Daniel Liskowacki
Kronika powrotu to szkice o współczesnej kulturze, o twórcy i jego dziele, o pisarzu i książce. Gorzkie, ciemne, przesycone sarkazmem i ironią (z dużą dawką autoironii), ale wyzbyte tonu jeremiady i naznaczone pełnym refleksji dystansem.

Krystyna Sakowicz
Nagroda Literacka NIKE 2009 (nominacja)
nagroda w XIV edycji Konkursu Literackiego Fundacji Kultury Promocja najnowszej literatury polskiej 2008
Fikcyjny świat, jaki stworzyła Krystyna Sakowicz w Księdze ocalonych snów jest deskrypcją archetypowego snu o poszukiwaniu czegoś, co się utraciło, jak również o nadziei na poznanie nieznanego. Przedstawione, zbliżone do mitów opowieści, same w sobie stają się egzegezą życia, zaś różnorodność interpretacji wskazuje na uniwersalność tego przekazu. Czytelnik zyskuje dzięki temu możliwość zupełnie nowego odbioru rzeczywistości.

Michał Tabaczyński
Oto przewodnik po najnormalniejszej, najbardziej znanej i najzwyklejszej krainie, której egzotyka wciąż jest godna opowieści. Przewodnik po „cywilizacji” polskiej, w której „nic nie jest tym, czym jest”.

Jarosław Błahy
Dokonana przez autora Literatury jako lustra interpretacja Piotrusia Leo Lipskiego, dowodzi, iż w dziele pisarza uchodzącego za niezwykle „męskiego”, można odnaleźć wiele pierwiastków żeńskich. Jarosław Błahy wykazuje, iż wbrew powszechnie przyjętym, stereotypowym formułom kanonicznym, teksty literackie Lipskiego są permanentnie fenomenalne i w ten sam sposób ewidentnie pomijane i eksterminowane. Być może dlatego, że Piotruś – jak dowodzi Błahy – jest takim opisem naszej natury, którego nie chcemy zaakceptować; natury wyrażającej się w tym, że gdy konamy, wszystkim życzymy konania, a gdy cierpimy – cierpienia.

Adrian Gleń
Słowa poukładane w drogę. Podróże przez literaturę, przez życie. I z powrotem. „Doszedłem do miejsca, z którego można było już tylko zawrócić” – czytamy w jednym z pomieszczonych tu zapisków. „Musiałem wyjść. I wejść – zapisać to”. Wyjść przed siebie, aby wejść w siebie?

Krzysztof Lisowski
Krzysztof Lisowski wygotował książkę niezwyczajną, użyteczną i piękną. Ten wybitny poeta, wytrawny eseista, miłośnik i subtelny znawca antyku, niestrudzony wojażer znalazł czas, by z cierpliwością i precyzją koronczarki, z wielką dbałością o każdy szczegół, ogromną, trudną do zliczenia liczbę różnorakich elementów złożyć w harmonijną całość, mieniący się kolorami i kształtami patchwork.

Piotr Michałowski
Jest to wielogatunkowy zbiór szkiców: są w nim eseje, artykuły publicystyczne, komentarze, glosy, polemiki i odpowiedzi na ankiety. Ich wybór (a w wielu sytuacjach znaczne przepracowanie) i układ uzasadnia tematyka: problemy lokalności i regionalizmu wobec scentralizowanej kultury kraju i uniwersalizmu kultury europejskiej.

Henryk Waniek
tom I (1984-1994)
Śląski Wawrzyn Literacki 2014 (nominacja)
Znakomity przewodnik po zakamarkach polskiego i nie tylko polskiego życia umysłowego, ale też po wyobraźni autora, który często wkracza w surrealistyczną wyobraźnię, gdzie prawdy odbijają się w krzywym lustrze. Można przy tym wybuchnąć śmiechem, ale można się też zamyślić.

Henryk Waniek
tom II (1994-2004)
Notatnik i modlitewnik drogowy II to rzecz arcyciekawa i od pierwszej strony wciągająca. Czytelnik odnajdzie tu prywatny zapis skomplikowanej dekady, zamkniętej w latach 1994-2004, której finałem było wejście Polski w struktury Unii Europejskiej i w Epokę Szalonego Szaleństwa. W efekcie powstała książka bardzo intymna i bezkompromisowa.

Bogusław Kierc
Nagroda Poetycka im. K.I. Gałczyńskiego ORFEUSZ 2019 (finał)
czwarta część tryptyku mniemania
Poemat Bogusława Kierca Notesprospera jest utworem bez precedensu w dzisiejszej polskiej literaturze. Można go nazwać summą życiowych, filozoficznych i artystycznych doświadczeń i przemyśleń autora.

Ewa Sonnenberg
Doświadczenie lektury Obcej jest niezwykłym zdarzeniem, po którym czytelnik nie będzie już taki sam. To doświadczenie języka, które jest nieustającym stawaniem się.

Janusz Drzewucki
Janusz Drzewucki nie jest strażnikiem literackiego Parnasu ani Panteonu. W szkicach o polskiej prozie ostatnich dziesięcioleci porusza się według własnych upodobań, nie próbując przy tym walczyć z ustalonymi hierarchiami. Po prostu ma własne zdanie, ma pisarzy, których twórczość regularnie monitoruje.

Piotr Kępiński
Włochy w książce Piotra Kępińskiego są żywe i autentyczne. I niemiłosiernie ambiwalentne. Przyciągające i odpychające zarazem. Pachnące i śmierdzące. Rozwrzeszczane i milczące w skupieniu. Chaotyczne i precyzyjne. Pełne przemocy i nadzwyczaj delikatne. Wzniosłe i niskie. Wielkie i małe.

Grzegorz Tomicki
Tomicki korzystając ze źródeł psychologicznych i filozoficznych czyta wiersze Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego w sposób, który działania twórcze podmiotu i zabiegi powiązane z konstruowaniem poetyckiego świata przedstawia w kategoriach rzeczywistych zachowań umysłu psychotycznego, w trakcie pełnego trudu układania relacji ze światem i ze sobą.
Książka zawiera 10 niepublikowanych wierszy Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego z cyklu jasnowidzenie.

Krystyna Sakowicz
Praobrazy nadają dotychczasowej twórczości Krystyny Sakowicz nieco inny kierunek niż ten, który autorka wyznaczyła w Śnieniu i Księdze ocalonych snów. Nadal chodzi oczywiście o to, co zostało przez nią nazwane „najbardziej nieznaną częścią świata”, a więc o umysł i świadomość. Zwłaszcza o te stany świadomości, do których rzadko odwołuje się racjonalny model poznania.

Artur Daniel Liskowacki, Bogdan Twardochleb
Siedemdziesiąt pięć lat. Czy jest to okres na tyle długi, by o dorobku kultury pisać z odpowiednim dystansem? Opinie w tym względzie byłyby zapewne różne. Jeśli jednak chodzi o literaturę polską w Szczecinie i na Pomorzu Zachodnim, zaczęła się ona właśnie siedemdziesiąt pięć lat temu.

Bogusław Kierc
Nikt spośród literaturoznawców, krytyków, pisarzy i poetów nie zrobił dla twórczości Juliana Przybosia więcej niż Bogusław Kierc. Esej, a właściwie eseistyczny poemat Płomiennie obojętny, wydaje się summą myślenia o poezji i zmysłowego odczuwania poezji, ukoronowaniem wieloletnich doświadczeń Autora, znanych czytelnikom z Jego wierszy i eseistyki.

Wiesław Szymański
Skrawki Wiesława Szymańskiego są wyimkami tutejszego życia, tutejszego świata i myślenia sprzed dziesięciu laty. Białostockiego, podlaskiego, przygranicznego. Ich specjalnością są zapisy tamtej codzienności oraz nostalgiczne rozdarcie autora, poruszającego się pomiędzy poczuciem „moja chata z kraja”, a pragnieniem obecności uniwersalnej – uwznioślenie peryferiów i skazanie na nie.

Janusz Drzewucki
„Stan skupienia” to rzetelna książka krytycznoliteracka, prezentująca krytyka, który nie ulega naciskom wytwarzanym przez coraz bardziej sprawne i agresywne działy PR wydawnictw, nie podporządkowuje się literackim modom, lecz wyszukuje ważnych według niego pisarzy, szuka ich wytrwale na własną rękę i odpowiedzialność.

Artur Daniel Liskowacki
Ulice Szczecina to dzieje miasta – od zarania aż po współczesność – widziane właśnie z perspektywy jego ulic.

Artur Daniel Liskowacki
Ulice Szczecina (ciąg bliższy) Artura Daniela Liskowackiego świetnie wpisują się w ciekawy i potrzebny trend w polskiej kulturze, w którym poszukiwanie prawdy o sobie samym łączy się z odkrywaniem prawdy o rodzinnym miejscu-mieście. To głęboko intymny i zarazem historyczny przewodnik po Szczecinie, którego ulice prowadzą bohatera i czytelnika do sedna pytania o to, skąd i kim jesteśmy oraz dokąd idziemy.

Henryk Bereza
Czegóż tu nie ma! Henryk Bereza pisze o prozie, poezji, dramacie i teatrze. Zajmuje się literaturą polską i obcą. Komentuje książki, czasopisma i maszynopisy. Interesuje się słuchowiskami, filmami, współczesną piosenką. Dzieli się swymi komentarzami i autokomentarzami, to kwestia ważna, albowiem zasadą spajającą kompozycję jest silna i wyrazista indywidualność autora.

Piotr Michałowski
Cykl Z narożnika mapy ukazywał się na łamach dwumiesięcznika „Pogranicza”, począwszy od numeru 1 z roku 2003 a zakończył się w numerze 2 z roku 2012... wielokropkiem zamiast puenty.

Jarosław Błahy
Proza Jarosława Błahego jest burzliwa jak fermentujące wino, transowa jak bełkot orfickiej wyroczni i obrzydliwa jak mięso koźlęcia gotowanego w mleku matki. Czerpie ona energię z żywiołów dionizyjskich, chtonicznych, transgresywnych, ufając bardziej ciągłemu, niezniszczalnemu, żeńskiemu zoe niż autonomicznemu, autodestrukcyjnemu, męskiemu bios.

pierwszy numer kwartalnika literacko-kulturalnego

10. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

11. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

12. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

13. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

14. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

15. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

16. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

17. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

18. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

19. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

drugi numer kwartalnika literacko-kulturalnego

20. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

21. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

22. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

23. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

24. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

25. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

26. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

27. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

28. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

29. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

trzeci numer kwartalnika literacko-kulturalnego

30. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

31. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

32. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

33. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

34. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

35. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

czwarty numer kwartalnika literacko-kulturalnego

5. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

6. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

7. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

8. numer kwartalnika literacko-kulturalnego

9. numer kwartalnika literacko-kulturalnego