Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Bogusław Kierc Dla tego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Bogusław Kierc Dla tego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
Czy chciałbyś znać całą prawdę o sobie? Nie, nie chciałbyś. Cała prawda objawia się nam, gdy człowiek ostro siebie s-prawdza, a ty wolałbyś przecież nigdy nie być zmuszony do poddania się ostrej próbie (prawdy) na przykład na torturach czy w śmiertelnej chorobie, na wojnie, ewentualnie przynaglony do dokonania wyboru między dwiema przysięgami, gdy obie są święte, czyli prawdziwe, i zarazem sprzeczne.
Wyobraź sobie, że na jednej z planet w kosmosie żyje dziwny gatunek zwierząt, u których samica jest pięćset razy większa od samca. W czasie „pocałunku” mąż połykany jest przez żonę. To nie koniec!
QUID EST VERITAS? VIR EST, QUI ADEST.
Pytasz, czy warto żyć? Wiedz, że w tej samej chwili życie pyta, czy warto jeszcze być tobą, który się wahasz.
Najlepszą jak dotąd (tak myślę) recenzję do mego tomiku (”Niższe Studia”, Wydawnictwo Forma, 2014) napisał (jako posłowie) Piotr Michałowski, poeta, krytyk i, dodajmy, profesor literatury. :-)
Jean Pierre Lentin jest autorem książki pt. „Myślę, więc się mylę”, demaskującej ograniczenia umysłowe pewnego gatunku mędrców. Czytałem tę książkę z niesłabnącym zainteresowaniem, dowiadując się z niej albo przypominając sobie, na jakie głupstwa, błędy, a czasem nawet kłamstwa pozwalali sobie uczeni różnych epok.
Coraz powszechniej mówi się o nowej wielkiej wojnie. Kto mógłby na niej zrobić interes? Oligarchowie tego świata, wodzowie mocarstw i banksterzy.
Budzę się. Bury przedświt. Leżę i czekam, aż światło zróżnicuje przedmioty. „Rzeczy są różnicami, które spostrzegamy”… Ależ tak: to poróżnienie, a nie pojednanie umożliwia nam ogląd realnego świata. Niezgoda buduje, a zgoda rujnuje!
Przeglądam kupione w antykwariacie „Problemata” Arystotelesa (w przekładzie Leopolda Regnera) i znajduję tu zadziwiająco naiwne (?) kwestie, takie na przykład, jak: „Dlaczego banieczki na wodzie są półkoliste?”…
Dola znaczy „udział”. Człowiek „zdolny” umie zadbać o swe udziały w tym lub owym, „niedołęga” nie umie. Napisałem kiedyś wiersz, w którym istotną rolę odgrywał etymologiczny spór „doli” z „niedołęstwem”.