Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Piotr Fluks Nie z tego światła
Bogusław Kierc Dla tego
Artur Daniel Liskowacki Do żywego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
Wolę kino niż teatr. W teatrze jest za dużo człowieka, jego min i masek; nie ma zwierząt, nie ma zjawisk przyrody, zastępowanych przez różne sztuczki techniczne; w ogóle dominuje tutaj sztuczność.
Umieramy ze wstydu, z nudów, z ciekawości, ze strachu, z bólu, a wreszcie i z rozkoszy. Człowiek dobrze zna umieranie, zanim umrze.
Myślę o pięknych fragmentach ludzkich, które widuję, wędrując przez życie. Oto czyjeś oczy, ich spojrzenie głębokie i tak kuszące, że chciałoby się w nie wskoczyć. A tutaj ręce, wyraźnie mądre („ręka jest widzialnym fragmentem mózgu”, jak to ktoś zdefiniował)...
Na fanpejdżu Info We Trust (trawestacja napisu „In God We Trust”, widniejącego na banknotach dolarowych) znalazłem ładnie opracowaną planszę z portretami różnych sławnych twórców lub uczonych i skrótowym rozkładem ich dnia.
- Dzień dobry, szukam książki. Tylko żeby nie strzelić gafy... Stanisław Lem napisał takie książki: "O kobiecie", "O mężczyźnie"…
- Lem? Może Lew, Lew Starowicz?
- O właśnie, właśnie. Prawie mi się udało.
Wielu sądzi, że poeci powinni być koniecznie marzycielami. Ale marzyć to w istocie marnować czas; określenia „marzyć” i „marnować” pochodzą od tej samej „mary”, czyli od przywidzenia i złudy.
Rozmowy książek są w literaturze rozliczne, tysiączne. Talmud dialoguje swoją treścią z Torą, „Eneida” Wergiliusza i „Ulisses” Joyce’a z poematami Homerowymi; Andrzej Stojowski napisał sequela „Trylogii” Sienkiewicza („W ręku Boga”), Paweł Huelle jest autorem prequela do „Czarodziejskiej góry” Tomasza Manna („Castorp”).
Dla Wszechmogącego nie ma nic trudnego: wedle całkiem innych praw mógł powołać świat, poza dobrem i złem, rozkoszą i cierpieniem, pięknem i brzydotą, grzechem i świętością. Nie zrobił tego. Szkoda.
Jeśli będę istniał po śmierci, to czy nadal będę pisał swój „Błędnik”? Przede wszystkim skąd w zaświatach wezmę przybory do pisania? No i rękę do notowania? Czy znajdę sobie czytelników, czy w kraju Raju spotkam dość Polaków? Ja przecież tylko po polsku umiem myśleć.
Każdy z nas jest żywym paradoksem, oksymoronem i dywergencją już choćby przez to, że mogłoby go wcale nie być. Wiem, że to dziecinne, ale ja się do tego wciąż nie umiem przyzwyczaić. A wy?
