nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

PONIEWCZASIE. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki » PONIEWCZASIE. Zatorski Andrzej

PONIEWCZASIE. Zatorski Andrzej

2023-04-30 14:03

ZATORSKI ANDRZEJ (1929-2012). Przy Zatorskim zabawię dłużej. Niewiele o nim wiem („pracuje w Starachowicach jako operator radiowy”), posiadam arkusz poetycki Zatorskiego, w którym znalazłem kilka całkiem dobrych wierszy:

Jeżeli mówię nieprawdę,
wybijcie moje okno
patrzące obojętnie
na wschody i zachody,
opadanie liści i wspinaczkę słońca.
Wybijcie okno przyglądające się
błyskawicom i mnie,
gdy w czterech rogach czasu
opędzam się przeszłości.
Rozwalcie moje okno,
niech brzęk szkła
rozdzwoni się dniem powszednim
i zapachnie świeżością wapna.
Jeżeli tylko mówię nieprawdę.

Nie potrafię uporządkować dawnych notatek o poezji Wojciecha Leopolity, będę musiał wrócić do tomu „Żar gasnącej watry” (Londyn 1986), choć bronię się przed Leopolitą. Przed jego niepohamowaną lwowską “tęsknicą”.

Andrzej Zatorski: „Dom białych sal”. Okładkę projektował Piotr Wollenberg. Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1965, s. 35

[25 V 2022]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki