nowości 2025

Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta

Tomasz Hrynacz Corto muso

Jarosław Jakubowski Żywołapka

Wojciech Juzyszyn Efemerofit

Bogusław Kierc Nie ma mowy

Andrzej Kopacki Agrygent

Zbigniew Kosiorowski Nawrót

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach

Krzysztof Lisowski Wiersze dzisiejsze i dawne

Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

PONIEWCZASIE. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki » PONIEWCZASIE. Wiśniewska Halina

PONIEWCZASIE. Wiśniewska Halina

2021-11-28 16:13

WIŚNIEWSKA HALINA (1931-2018). Po dziś dzień przechowuję kilka książek Haliny Wiśniewskiej, m.in. „Kulturalną polszczyznę XVII wieku”. Pamiętam o moich lubelskich profesorach, nigdy im jednak nie podziękowałem za lata pracy, pracy trudnej, szczególnie trudnej, bo przyjechawszy z Przemyskiego, nie miałem pojęcia o „Flisie” Klonowica, co najwyżej zdradzałem blade i nikłe wyobrażenie o samym Klonowicu.
Osobno powinienem podziękować Stefanowi Nieznanowskiemu, Markowi Kwapiszewskiemu i Januszowi Plisieckiemu, którzy cierpliwie (wraz z profesor Ireną Grodzką) prowadzili mnie za rękę. Od tekstu do tekstu. Profesor Wiśniewska w każdej sytuacji potrafiła zakrzątnąć się wokół Klonowica, profesor Nieznanowski zaś wokół Miaskowskiego lub Kochowskiego. To były piękne czasy. I piękni ludzie.

[10 VI 2020]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki