Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta
Tomasz Hrynacz Corto muso
Jarosław Jakubowski Żywołapka
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Bogusław Kierc Nie ma mowy
Andrzej Kopacki Agrygent
Zbigniew Kosiorowski Nawrót
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach
Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Na kolejnej obczyźnie i na YouTube, raz jeszcze obejrzałem film wyjątkowy, bo polski – współczesny!!!!! i prawdziwy, czyli jedno z zasady wyklucza to drugie. 91 minut polskiego życia i historii, ale tej prawdziwej, ludzkiej, nie z jedynie słusznych aktualnie podręczników i z pompatycznych akademii. Film Kramarz z 1990, z genialną rolą Romana Kłosowskiego, w reżyserii według własnego scenariusza Andrzeja Barańskiego. Arcydzieło i takie polskie inaczej. Bo dla wielu dzisiaj polskość to wyłącznie szabelki, siwy konik hasający na błoniu, mocno wódczany czerep i jarmarczny antysemityzm, którego tropienie jest traktowane jako luxtorpeda na europejskie salony.
