White Kenneth

(ur. 28 kwietnia 1936 r. w Glasgow) – szkocki poeta, tłumacz, eseista, wykładowca piszący po angielsku i francusku. Studiował w Glasgow i w Paryżu. Wykładał m.in. literaturę francuską na uniwersytecie w Glasgow, język angielski w filii uniwersytetu Bordeaux w Pau oraz poetykę XX wieku na paryskiej Sorbonie. Doktor honoris causa Uniwersytetu w Glasgow, Uniwersytetu w Edynburgu i Open University, honorowy członek Królewskiej Akademii Szkockiej, profesor wizytujący w Szkockim Instytucie Milenijnym. Założyciel Międzynarodowego Instytutu Geopoetyki. Twórca pojęcia geopoetyki, nomadyzmu intelektualnego i chaotycyzmu. Za całokształt twórczości otrzymał nagrody: Prix du rayonnement de l’Académie Française (1985) i Prix Caillois (1988). Mieszka na północnym wybrzeżu Bretanii.
Autor kilkudziesięciu książek, m.in. poetyckich: Wild Coal (1963), En toute candeur (1964), Terre de diamant (1977), Atlantica (1986), Les Rives du Silence (1989), Open World: Collected Poemes 1960-2000 (2002); prozy autobiograficzno-eseistycznej: Letters from Gourgounel (1966), La Route bleue (1983), House of Tides: Letters from Brittany and other Lands of the West (2000), La Carte de Guido (2011); esejów: L’Esprit nomade (1987), Le Poète cosmographe (1987), Le Plateau de l’albatros: Introduction à la géopoétique (1994), The Wanderer and his Charts (2004), Les Affinités Extremes (2009). W Polsce ukazały się: Niebieska droga (1992), Atlantica. Wiersze i rozmowy (1998), Poeta kosmograf (2010), Geopoetyki (2014), Otwarty świat (2017).
FORMA wydała wybory wierszy w przekładzie Kazimierza Brakonieckiego: Ciało absolutu (FORMA 2022) i Przymierze z Ziemią (FORMA 2023).