Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
(ur. w Warszawie) – poetka, z zawodu lekarka. Założycielka pierwszego Hospicjum Domowego „Caritas” w Opolu, później współtwórczyni i dyrektor ds. medycznych Oddziału Opieki Paliatywnej Stowarzyszenia Hospicjum Opolskie. Mieszka i pracuje w Opolu. Dwukrotna laureatka Konkursu Poetyckiego im. Romana Brandstaettera (1989, 1990), laureatka Konkursu Poetyckiego „O ludzką twarz człowieka” (1999). Nagrodzona m.in. I nagrodą w konkursie Unii Polskich Pisarzy Lekarzy na krótką formę prozatorską (1996), I nagrodą w Konkursie Poetycko-Prozatorskim „Puls słowa” (2018) oraz II nagrodą w Konkursie Poetyckim „Dać świadectwo” (2011). Wyróżniona m.in. w: Konkursie Poetyckim o nagrodę K.K. Baczyńskiego (1993) i Konkursie Poezji Chrześcijańskiej (2015). Wiersze publikowała m.in. w: „Almanachu UPPL Spectrum”, „Gościu Niedzielnym”, „Indeksie”, „Magazynie Literackim”, „Panaceum”, „Przewodniku Katolickim”, „Słowie”, „Stronach” i „W Drodze”. Wydała tomy poetyckie: Most dla motyla (1995), Biało-błękitne (2000), Telegram eklezjasty (2011), A wróble już to wiedzą (2015) i Bezpowrotne (FLiHB / FORMA 2021).
Joanna Matlachowska-Pala
Poezja Joanny Matlachowskiej-Pali jest dyskretna, operuje ściszonym głosem, zwykle powściągliwa wobec hałasu wychodzi z milczenia, wraca do ciszy. To świat zwyczajnych konieczności, przyziemnych ostateczności – dotkliwie nieodzowny, bliski, bo każdy z nas składa się na jego obecność. Na umieranie każdego Jest.
Franciszek Lime
Ta książka wyrasta z fascynacji literaturą i rzeczywistością, paradoksalnie czerpiąc siłę ze swojej słabości, gdyż w gruncie rzeczy jest ilustracją nieustannie ponoszonych porażek i fiaska, zapisania siebie w świecie i świata w sobie, w krzyżowym ogniu, w poplątanych pajęczynach, zagłuszanych falach, zerwanych łączach. Formy odbioru to wciąż ponawiane próby artykulacji tego, co ciągle się wymyka, odstaje, nie przywiera, a zalega, jest. Stąd uprzywilejowana rola poetyki notatki, gwałtownego błysku, treściwego flesza.