Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
(ur. w 1954 r. w Lesznie) – poeta, krytyk literacki, redaktor. Sekretarz literacki Teatru Nowego w Poznaniu (1980-1988); redaktor działu literackiego czasopisma „Studenta” (1980-1981); prezes koła młodych ZLP w Poznaniu (1980-1981); korepetytor w Konsulacie USA w Poznaniu (1983-1986); współpracownik i autor podziemnej prasy „Solidarności”; internowany w Wojskowym Obozie Specjalnym w Rawiczu (1982). W roku 1988 wyemigrował do Kanady, skąd powrócił jesienią 2018 roku. Mieszka w Dąbrówce Leśnej, wsi na obrzeżu Puszczy Noteckiej. Stypendysta Departamentu Stanu USA (1986); laureat nagród literackich, m.in.: Najlepszy Debiut za Głos pierwszy (1977), podziemna Nagroda im. 3 Maja za Apel poległych i inne wiersze (1984), Medal im. Stanisława Grochowiaka (1976), nagroda Fundacji Nelly i Władysława i Nelly Turzańskich (Toronto 2006). Tłumaczony m.in. na języki: angielski, francuski, hebrajski, ukraiński i węgierski. Opublikował: Głos pierwszy (1973), Dla tego życia (1977), Z pozoru cisza (1980), Apel poległych i inne wiersze (1983), Od „mówienia wprost” do „nowej prywatności”. O poezji lat siedemdziesiątych (1984), Noc (1986), Wiersze nienapisane (Poznań – Toronto 2000), Tak (Lublin – Toronto 2003), Lekcje przyrody (Kraków – Toronto 2006), Iratlan versek (Budapeszt 2008, przeł. Gabor Zsile), Aleppo (Toronto – Berlin 2010), C’est ainisi (Rzeszów – Toronto 2011, przeł. Bogusław Biela), Do prywatnego użytku (Rzeszów – Toronto 2014), Poemes non ecrits (2015, przeł. Bogusław Biela), Dla tego życia (Poznań – Toronto 2018), Pasterz słoneczników (FORMA 2021).
Roman Chojnacki
Powrót do kraju po trzydziestoletnim pobycie w Kanadzie może być szokiem rodzącym osobisty kryzys, który kojarzy się z finałem długotrwałej historycznej wojny, ale ostatecznie zamiast krzyku rozdarcia i rozpaczy wybrzmiewa spokojnie i refleksyjnie jako częściowo spodziewane rozczarowanie.