Książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

Książki z 2022

Andrzej Ballo Bodajże

Wenanty Bamburowicz Masy powietrza

Maciej Bieszczad Miejsce spotkania

Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
 
Roman Ciepliński Schyłek

Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny

Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem

Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej

Marek Czuku Nudne wiersze

Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach

Michał Filipowski Licytacja kamienia

Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]

Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]

Paweł Gorszewski Uczulenia

Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo

Bogusław Kierc Był sobie

Andrzej Kopacki Gra w hołybkę

Zbigniew Kosiorowski Metanoia

Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina

Piotr Michałowski Światy równoległe

Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2

Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik

Halszka Olsińska Przebyt

Uta Przyboś Jakoby

Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów

Karol Samsel Autodafe 5

Karol Samsel Fitzclarence

Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic

Bartosz Suwiński Dutki

Inka Timoszyk Nieskończoność podróży

Sławomir Wernikowski Partita

Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło

Kenneth White Ciało absolutu

City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
 
eleWator. antologia 2012-2021. proza

Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja

MACHNIĘCIA, Dziennik oslański, 8 sierpnia

2015-09-10 15:06

Torp norweskie lotnisko ciepłe i śródziemnomorskie. Skromne, ewangelickie, uśmiechnięte dobrą organizacją. Pakujemy się do Lavprisekspressen i do Christianii. Mowa Norwegów jakaś wewnętrzna, gulgocząca jakby madziarska i niemiecka razem złączone. Może trochę niderlandzkiego buczenia też jest. Przyjemne dla ucha, śpiewne basami, których na razie nie potrafię wyrozumieć. Spokój głaszcze moje ucho. Dziewczyny zadowolone: wcinają norweskie ryby. Zadowolone kiwają głowami. Violę głowa trochę boli, po locie. Przed nami blisko dwugodzinna droga do Oslo. Spojrzymy się po krajobrazie, który z wysoka, z chmur dynamizował mocno świetlistościami targanymi skałami. Droga znaczona spokojem i ciszą, śródziemnomorskim ciepłem z oddechem kraju borealnego. Tunel za tunelem i gdzieniegdzie tylko spoglądanie na pola: równe, opustoszałe, milczące. Ekrany dźwiękochłonne przy drogach ciągną się i ciągną. Nie mogę patrzyć i bierze mnie cholera na to zagrodzenie norweskie. Nie wiem czemu, jak tu ledwie samochód można na drodze zobaczyć.

Wysiadamy i zaraz nas mości 27 Celsjusza. Słońce praży po twarzy a ja gubię drogę. Kieruję się dokładnie w odwrotnym kierunku. Zagadnięta Norweżka patrzy na moje atlasy, mapy tajne i szyfry. Lepiej się w nich orientuje ode mnie: Gate No 10 mówi, a tu masz przyjacielu - tak do mnie mówi - Gate No 51. Ach tak. Zawracamy. 27 Celsjusza nas topi, a my przecież szukaliśmy ochłody po polskich tropikach. Dziewczyny przeze mnie gubione na drogach oslańskich, z lekkimi pretensjami, że ja bez solidnej mapy. A ja zagubiony w tym oslańskim hałasie, sznurem pędzących autach, w budowach rozpoczętych tuż przy dworcu. Kapie z nas zmęczenie. Ale miło: tłumy wszędzie, choć miało być kameralnie. Nie tu, nie teraz. Wszyscy napotkani zagadnięci o drogę do Meridelsveien kręcą głowami. Nie ma, nic nie ma. Rozpacz. Współczuję dziewczynom, że jestem taki ich przewodnik oferma.
 
Justyna łapie pakistańskiego taksówkarza, który wiezie do celu. Dzielnica Vulcano się zwie. Napakowana młodością i klubami. Wysiada nas Pakistańczyk na pustej ulicy. Gdzie hotel? Nie ma. Nie ma takiego miejsca. Nic nie ma. Słońce osiąga szczyt: teraz już 29 Celsjusza wskazuje uliczny termometr. Ganiam w dół, żeby dopytać o hotel PS. Nikt nic nie wie. Ale ładnie: czerwona cegła jak u nas, dziewiętnasty wiek solidny, metalurgiczno-przemysłowy. To odnowienie zaskakuje: w jednym odnowieniu szkoła nowoczesnego tańca, w innym odnowieniu market spożywczy i targ z morskimi stworzeniami.

Jest chorągiewka z PS Hotell. Jesteśmy, wchodzimy, meldujemy się z paszportami w dłoniach. Nazwisko moje obce dla uprzejmej Norweżki o śniadej karnacji: zapisuję na karteluszce. Chwila konsternacji i oczekiwania w chłodach hotelowych. Dziewczyny malują się zmęczeniem. Przepraszam. Do windy. Ach piętro które, bo pokój 704: floor siedem. Zabawy z automatycznością norweską: winda przemawia do nas w nikomu nieznanym języku. Justyna mówi, że ona mówi PASZTET. Śmiejemy się, uśmiechamy, drzwi się rozstępują, wchodzimy do naszego lokum skandynawskiego. Cisza i chłód. Viola i Justyna. Ja speszony, winny, pomieszany. Odmawiam dwie zdrowaśki i jak ręką odjął.

© Maciej Wróblewski