Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta
Tomasz Hrynacz Corto muso
Jarosław Jakubowski Żywołapka
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Bogusław Kierc Nie ma mowy
Andrzej Kopacki Agrygent
Zbigniew Kosiorowski Nawrót
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach
Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Polecam Państwu zabawną i mądrą książeczkę Stanisława Tekielego „Burdubasta albo skapcaniały osioł, czyli łacina dla snobów”. Z tej książki: góralska okowita pochodzi od łac. aqua vita. A nazwa whisky idzie od staroirlandzkiego usice bethu, czyli także „wody życia”. Ale, co najciekawsze, nazwa Wisła też wywodzi się od tej uisce, co przyniesione było przez wędrujących Celtów. Wody z Wisły jednak nie pijcie... Uwaga – jest też część druga „Burdubasta bis”. Jeszcze nie czytałem, ale już się cieszę.
PS. Podobno Rzymianie mówili inaczej. Nie cezar (Caesar) ale k a j z a r. Nie „wice wersa” (vice versa) ale „łike łersa”. Skąd to wiemy? M.in. z greckiej transkrypcji. Por. np. „kajzarejon” dla nazwania świątyni ku czci cezara/ów. I tak już mówią współcześni łacinnicy – to tzw. łacina restytuowana.
okres Wielkanocy 2016 r.
© Ryszard Lenc
