SKARGA BARBARA (1919-2009). Z profesor Barbarą Skargą raz jeden rozmawiałem o Kraśniewskiej, o wspomnieniach sybirackich Wiktorii Kraśniewskiej. Kiedy jako student czytałem książkę, nie orientowałem się zupełnie, kim jest autorka.
To wszystko bardzo nieskładnie opowiedziałem profesor Skardze, podziękowałem jej po wielekroć za książkę z 1985 roku. Bo miałem dostęp do publikacji paryskiej.
Każdy z nas, zanim zasiądzie do pisania wierszy, powinien przeczytać relację Barbary Skargi (Wiktorii Kraśniewskiej), wywiezionej na Sybir i więzionej w latach 1944-1955. Należy uczyć się od innych, a od profesor Skargi w szczególności. Nikt mnie nie przekona, że w poezji nie potrzebujemy oparcia w solidnych lekturach.
[25 I 2021]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki