nowości 2025

Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta

Tomasz Hrynacz Corto muso

Jarosław Jakubowski Żywołapka

Wojciech Juzyszyn Efemerofit

Bogusław Kierc Nie ma mowy

Andrzej Kopacki Agrygent

Zbigniew Kosiorowski Nawrót

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach

Krzysztof Lisowski Wiersze dzisiejsze i dawne

Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

PONIEWCZASIE. Sandecka Irena

2018-02-18 15:28

SANDECKA IRENA (1912-2010). Skoncentrujmy się nieco na biografii. Autorka „Elementarza Krzemienieckiego” urodziła się w Humaniu: „Moi rodzice zdecydowali się na wyjazd do Polski w 1921 r., gdy miałam dziewięć lat i po zawarciu traktatu ryskiego stało się jasne, że Humań nie wróci już do Rzeczypospolitej”. Po 1945 roku Irena Sandecka nie opuściła Krzemieńca nad Ikwą.
O „Elementarzu Krzemienieckim” informuje nas Marek A. Koprowski, choć pierwsze wiadomości o Sandeckiej zawdzięczam Mariuszowi Olbromskiemu, który spotykał się z poetką w Krzemieńcu. Ale powołajmy się po raz kolejny na Koprowskiego: „By uczyć ojczystego języka, napisała odręcznie ‘Elementarz Krzemieniecki’, który potem w odpisach krążył wśród tutejszych Polaków. Składał się on z dwóch zeszytów”.

Marek A. Koprowski: „Kobiety kresowe”. Wydawnictwo Replika, Zakrzewo 2015, s. 267

[20 XI 2017]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki