Nowości 2023

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Bogusław Kierc Dla tego

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Elżbieta Olak W deszczu

Karol Samsel Autodafe 6

Książki z 2022

Andrzej Ballo Bodajże

Wenanty Bamburowicz Masy powietrza

Maciej Bieszczad Miejsce spotkania

Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
 
Roman Ciepliński Schyłek

Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny

Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem

Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej

Marek Czuku Nudne wiersze

Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach

Michał Filipowski Licytacja kamienia

Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]

Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]

Paweł Gorszewski Uczulenia

Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo

Bogusław Kierc Był sobie

Andrzej Kopacki Gra w hołybkę

Zbigniew Kosiorowski Metanoia

Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina

Piotr Michałowski Światy równoległe

Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2

Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik

Halszka Olsińska Przebyt

Uta Przyboś Jakoby

Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów

Karol Samsel Autodafe 5

Karol Samsel Fitzclarence

Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic

Bartosz Suwiński Dutki

Inka Timoszyk Nieskończoność podróży

Sławomir Wernikowski Partita

Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło

Kenneth White Ciało absolutu

City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
 
eleWator. antologia 2012-2021. proza

Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja

PISMO SZYBKIE, Stoję we śnie i czekam na siebie

2018-05-05 21:39

 

Stoję we śnie i czekam na siebie.

Ktoś równie czekający mówi: słabo znamy własną myśl.

Z jego głowy wylatują ptaki.

Sen i śnienie są z tego świata i nie muszą być używane wyłącznie w odniesieniu do spraw indywidualnych, śnienie jak niewidzialna aura otacza cały świat, wejście jest przez niewyrazistość, na niewyraźnym tle przesuwają się ruchome obrazy, są to obrazy rozwijających się mocy, bezkształtnych jeszcze tendencji, śnienie sprzed snów, ukryte siły kierujące naszym życiem.

Pochodzą z terenów, o których nie wiemy nic.

Przedostają się do obrazów, odgłosów miasta, odczuć w ciele, wydarzeń w świecie, nie wszystkie przekraczają granicę świadomości, gdzie stoję i czekam na siebie, muszę wyjść na autobus za piętnaście dziewiąta, biorę ze sobą notes ze snami o drzewach, bo w tej małej mieścinie, wśród gór żółtego piachu usypanych ludzką ręką, w ogóle nie ma drzew.

© Marta Zelwan