nowości 2025

Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta

Tomasz Hrynacz Corto muso

Jarosław Jakubowski Żywołapka

Wojciech Juzyszyn Efemerofit

Bogusław Kierc Nie ma mowy

Andrzej Kopacki Agrygent

Zbigniew Kosiorowski Nawrót

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach

Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

PISMO SZYBKIE, Śniące ciała

2016-01-09 16:31

mali ludzie mają takie same śniące ciała jak wszyscy inni. mają  małą krew i strach, i skórę, aby nie wymknąć się ciału, i stopy do stawiania. powinnaś wyjść na mróz czy na błoto, czy na jakąkolwiek porę roku, zawrotów głowy możesz doznawać podczas pracy, wyjść i wejść po schodkach do małej galerii handlowej wyśnionej przez małych ludzi, która nazywa się „Luwr”. w sumie to magia, dopóki nie dopuścisz do siebie świadomości tego, co dzieje się w palcach, którymi dotykasz poręczy albo nie powiesz „szkoda czasu”. z tym, że czas jest tutaj zatrzymany, a „Luwr” małych ludzi bez przerwy oświetlony złoto.

[drabble]

© Marta Zelwan