Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta
Tomasz Hrynacz Corto muso
Jarosław Jakubowski Żywołapka
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Bogusław Kierc Nie ma mowy
Andrzej Kopacki Agrygent
Zbigniew Kosiorowski Nawrót
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach
Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Doświadczam trudu odosobnienia. Siebie od siebie. Siebie „reflektującego” od siebie wielorako aktywnego w relacjach z innymi. Także w tej ich postaci, jaką jest udzielanie się poprzez sztukę. Eksterioryzacje literackie czy teatralne często „przenoszą się’ (przenoszą mnie?) poza swoje terytoria, w obszar bliskich bezpośredniości, dając mi poczucie bycia odsłoniętym i „winnym” tego odsłonięcia.
Odnosząc to do sytuacji sprzed grzechu pierworodnego, kiedy „byli nadzy, a nie wstydzili się”, powiedziałbym, że zawstydza mnie moje „nie wstydzenie się”. Słyszę w sobie: Nie wstydź się. I równocześnie: Jak ci nie wstyd!
© Bogusław Kierc
