Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Bogusław Kierc Dla tego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Bogusław Kierc Dla tego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
copyright © http://fundacja-fka.pl 2015
Pomysł na drabble pochodzi z Monty Python’s Big Red Book i odnosił się pierwotnie do żartobliwej formuły konkursu na najszybsze napisanie powieści. Wkrótce wytyczne rozgrywek ewoluowały, a nazwa zaczęła oznaczać króciutką formę prozatorską, zamkniętą w dokładnie stu słowach. Krzysztof Maciejewski, pisarz opowiadań fantastycznych, związany z wydawnictwem FORMA, napisał, w uznaniu dla twórców absurdalnego humoru, zbiór Dziewięćdziesiąt dziewięć zawierający łącznie ze wstępem sto drabbli, a więc tysiąc słów tekstu.
We wstępie wyjaśnia czytelnikom swoje pobudki. Chciałby w swoich drabblach, w ich lapidarnej formie, zawrzeć kwintesencję znaczeń świata. To ambicja godna mędrca i poety: jak mówiąc najmniej, powiedzieć najwięcej. Tak też każde z tych małych opowiadań ma zawrzeć w sobie jakieś rozpoznanie na temat człowieka, społeczeństwa, kultury, natury; powinno nas zadziwić, poruszyć, zmusić do refleksji. (...)
Dużo miejsca pisarz poświęca przedstawieniom uniwersum ludzkiego wnętrza, psyche. Korzysta przy tym z poetyki symbolistów, roztacza przed czytelnikiem krajobrazy stanów psychicznych, tworzy całą geografię mentalności. Powołuje do życia takie twory jak Szafarki Myśli, mieszkające za Cyplem Niepokoju, Otchłań, w której niszczy się niechciane myśli, czy Morze Marzeń – pływają w nim strzępy ludzkich pragnień. Ciężko byłoby przyznać, że te podróże w głąb naszej podświadomości są udane. Autor przejawia także pewną fascynację makabrą i groteską. (...)
Bardzo podoba mi się obserwacja degradacji znaczenia tytułowej klepsydry, która kiedyś była symbolem przemijania i bezwzględnego memento mori, dziś związana jest z płytkim zniecierpliwieniem towarzyszącym ślęczeniu przed monitorem komputera. Ciekawa jest również sugestia autora dotycząca mitologicznego Syzyfa, który pomimo swojej niewoli i przerażającego bezsensu pracy, może liczyć na łaskę, którą sam sobie wyświadcza. Katorga pozwala potężnieć jego mięśniom i być może kiedyś będzie mógł przerzucić głaz na drugą stronę góry.
Iga Michalska
Krzysztof Maciejewski Dziewięćdziesiąt dziewięć – http://www.wforma.eu/dziewiecdziesiat-dziewiec.html