nowości 2025

Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta

Tomasz Hrynacz Corto muso

Jarosław Jakubowski Żywołapka

Wojciech Juzyszyn Efemerofit

Bogusław Kierc Nie ma mowy

Andrzej Kopacki Agrygent

Zbigniew Kosiorowski Nawrót

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach

Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

POZWALAM SOBIE NA WIERSZ, 66

2022-06-30 16:12

Najgorsze wspomnienie z podstawówki to uczenie się na pamięć. Wierszy... dat... wzorów... Jeszcze gorsze może wspomnienie to konieczne i obowiązkowe recytowanie. Wierszy... dat... wzorów... A już całkowite piekło to wysłuchiwanie ocen za to w końcu jakieśtamnauczeniesię. Wierszy... dat... wzorów... Wiersze, daty, wzory, raz były nawet modlitwy, ale tylko raz, przed pierwszą komunią. Nie poszło mi wtedy (jak zwykle – chciałoby się powiedzieć) najlepiej. Może dlatego, że – ucząc się ich – popełniłem wszystkie możliwe grzechy związane z uczeniem się na pamięć. Na czele z dłubaniem w nosie. Niewiele z tego wszystkiego, czego w życiu uczyłem się na pamięć, pamiętam. Tak jest i już, i dobrze. Bo jak mi się wydaje, to nie my uczymy się czegokolwiek na pamięć, ale pamięć w końcu uczy nas. Najczęściej tego nie wiemy.


PAMIĘTAM*

Wyrzucam brązowe buty
matki. Ciągle pamiętam,
jaka była wtedy dumna.


* Mariusz Ropczyński, „Przewodnik po zaminowanym terenie 2”, Wrocław 2021, s. 146


© Tomasz Majzel