Zenon Fajfer Pieśń słowronka
NOWOŚĆ: Zenon Fajfer
Pieśń słowronka
Pieśń słowronka
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
TIMOFIEJEW GRZEGORZ (1908-1962). Można biadolić nad poezją Timofiejewa: „Noc cwałuje i miażdży pierś mi / Księżycowym kołem miedzianym / Znowu myślę o śmierci / Samotny i stratowany...”. Zauważmy niniejszym, że nad każdym poetą można się znęcać. Niemal nad każdym. Nie tylko nad ETD. I nie tylko nad „szczeliną pozaświatną” Lewickiej.
Zafrapował mnie Grzegorz Timofiejew jako „łowca kwiatów”. Przeczytajmy więc „Z rozpamiętywań”. To bodaj najlepszy utwór Timofiejewa:
Myśli moje jak łąki zapachem wezbrane.
Czuję, a nie wiem. I nic powiedzieć nie mogę.
W wieczór, którego ciepła piję pełny dzbanek,
Wychodzę, łowca kwiatów, na muzyczną drogę.
Już nocy księżycowej paleta rozbłysła
I światu rzuca pierwsze słowa kolorowe...
Człowieku niecierpliwy, któryś we mnie, przystań!
Młodzieńczy i bezsenni zacznijmy rozmowę.
Grzegorz Timofiejew: „Gorycz wierzbiny”. Projekt okładki, ilustracje i opracowanie graficzne: Czesław Sadowski. Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1958, s. 30
[3 III 2015]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
