nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Adrian Gleń I

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

PONIEWCZASIE. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki » PONIEWCZASIE. Pożerski Olgierd

PONIEWCZASIE. Pożerski Olgierd

2022-09-18 13:49

POŻERSKI OLGIERD (zm. w 1943 roku). O Pożerskim, zmarłym na Majdanku, mamy cztery wzmianki. Nie wiem, dlaczego zatrzymuję się przy Pożerskim: „mnożyło się zapalenie płuc, którego epidemia wymordowała wielu ludzi. Tak również zginął mój serdeczny obozowy kolega Olgierd Pożerski, właśnie na zapalenie płuc. Nie byłem w stanie nic mu pomóc, bo na IV Pole moje skromne ‘możliwości’ nie sięgały”.
Prawdopodobnie zatrzymuje mnie przy Pożerskim jego nadzwyczajne nazwisko, które powinno odnaleźć się w poezji, zwłaszcza w poezji ETD. I jeszcze jedna wzmianka: „świetny człowiek”.
Czytam wspomnienia Andrzeja Stanisławskiego, który trafił na Majdanek w styczniu 1943 roku. Stanisławski także powinien odnaleźć się w jakimś wierszu ETD, najlepiej wraz z Pożerskim.

Andrzej Stanisławski: „Pole śmierci”. Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1969, s. 276

[22 VI 2022]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki