Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Piotr Fluks Nie z tego światła
Bogusław Kierc Dla tego
Artur Daniel Liskowacki Do żywego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
POSNER-SZCZYGIELSKI ZENON (1897-1964). Poeta, prozaik, tłumacz i autor wspomnień. Publikował m.in. jako Zenon Szczygielski i Zenon Władysław Szczygielski.
Nie dajmy wiary Mieczysławowi Giergielewiczowi, który napomykał o „nieporadnych wierszach Szczygielskiego”. Co więcej, Giergielewicz wyrokował, że „Bez patosu” to „nieudolny, niestety, pod względem pisarskim tomik”. Przeciwstawiam się wszelkiej nieostrożności. Bo w wypowiedzi Giergielewicza niepokoi właśnie nieostrożność. Wystarczy przyjrzeć się „Refleksji”:
Motyle-jednodniówki jesteśmy, poeci,
ckliwie nam i nudno wśród sytych, wygodnych...
Pamiętasz wojny noc, gdy księżyc smutnie świecił,
trwożną noc, złowrogą – początek nocy podłych?
Byliśmy jeszcze razem i odtąd jestem sam.
Dawny świat daleki i droga tak daleka –
zawlokła gdzieś do topól w Kazachstan,
w kirgiski step, pod fiolet nieb Uzbeka (...).
Wiersz się nie udał – nie moje to rzemiosło.
Tu trzeba by wieszcza o mocy Adama:
my zamiast bardonu brzękadełka mamy...
Trudno! Byleby tylko nowe piękne życie wzrosło!
Mógłbym dla przykładu przywołać „Wiersz sentymentalny”, ale niechaj zatrzyma nas fragment „Refleksji”. Z ową pierwszorzędną wzmianką o poetach („motyle-jednodniówki jesteśmy”), dla której warto obronić Szczygielskiego przed zapomnieniem. I przed niechęcią Giergielewicza.
Zenon P.-Szczygielski: „Bez patosu”. Drukarnia „Hapoel Hazair”, Tel-Aviv 1943, s. 16
[17 III 2007]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
