Nowości 2023

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Bogusław Kierc Dla tego

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Elżbieta Olak W deszczu

Karol Samsel Autodafe 6

Książki z 2022

Andrzej Ballo Bodajże

Wenanty Bamburowicz Masy powietrza

Maciej Bieszczad Miejsce spotkania

Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
 
Roman Ciepliński Schyłek

Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny

Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem

Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej

Marek Czuku Nudne wiersze

Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach

Michał Filipowski Licytacja kamienia

Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]

Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]

Paweł Gorszewski Uczulenia

Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo

Bogusław Kierc Był sobie

Andrzej Kopacki Gra w hołybkę

Zbigniew Kosiorowski Metanoia

Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina

Piotr Michałowski Światy równoległe

Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2

Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik

Halszka Olsińska Przebyt

Uta Przyboś Jakoby

Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów

Karol Samsel Autodafe 5

Karol Samsel Fitzclarence

Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic

Bartosz Suwiński Dutki

Inka Timoszyk Nieskończoność podróży

Sławomir Wernikowski Partita

Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło

Kenneth White Ciało absolutu

City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
 
eleWator. antologia 2012-2021. proza

Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja

PONIEWCZASIE. Posner-Szczygielski Zenon

2017-01-29 15:43

POSNER-SZCZYGIELSKI ZENON (1897-1964). Poeta, prozaik, tłumacz i autor wspomnień. Publikował m.in. jako Zenon Szczygielski i Zenon Władysław Szczygielski.
Nie dajmy wiary Mieczysławowi Giergielewiczowi, który napomykał o „nieporadnych wierszach Szczygielskiego”. Co więcej, Giergielewicz wyrokował, że „Bez patosu” to „nieudolny, niestety, pod względem pisarskim tomik”. Przeciwstawiam się wszelkiej nieostrożności. Bo w wypowiedzi Giergielewicza niepokoi właśnie nieostrożność. Wystarczy przyjrzeć się „Refleksji”:

Motyle-jednodniówki jesteśmy, poeci,
ckliwie nam i nudno wśród sytych, wygodnych...
Pamiętasz wojny noc, gdy księżyc smutnie świecił,
trwożną noc, złowrogą – początek nocy podłych?

Byliśmy jeszcze razem i odtąd jestem sam.
Dawny świat daleki i droga tak daleka –
zawlokła gdzieś do topól w Kazachstan,
w kirgiski step, pod fiolet nieb Uzbeka (...).

Wiersz się nie udał – nie moje to rzemiosło.
Tu trzeba by wieszcza o mocy Adama:
my zamiast bardonu brzękadełka mamy...
Trudno! Byleby tylko nowe piękne życie wzrosło!

Mógłbym dla przykładu przywołać „Wiersz sentymentalny”, ale niechaj zatrzyma nas fragment „Refleksji”. Z ową pierwszorzędną wzmianką o poetach („motyle-jednodniówki jesteśmy”), dla której warto obronić Szczygielskiego przed zapomnieniem. I przed niechęcią Giergielewicza.

Zenon P.-Szczygielski: „Bez patosu”. Drukarnia „Hapoel Hazair”, Tel-Aviv 1943, s. 16

[17 III 2007]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki