Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta
Tomasz Hrynacz Corto muso
Jarosław Jakubowski Żywołapka
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Bogusław Kierc Nie ma mowy
Andrzej Kopacki Agrygent
Zbigniew Kosiorowski Nawrót
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach
Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
KONARSKA-ŁOSIOWA KRYSTYNA (1910-2002). Emigrantka Krystyna Olofsson wyczarowała dla nas niezwykłe określenie („szatan żniwuje”). Ale dziś przede wszystkim pobądźmy z poezją Konarskiej-Łosiowej:
Lubię małe, zapomniane ścieżki,
Pokrzywione, chwastami zarosłe...
Moją radość, niemądrą tam niosę,
A czasami smutek zły i ciężki.
Krzewy liśćmi gładzą moje włosy,
Gąszcz zielony w opiekę mnie bierze...
Gdy już gwarnych gościńców mam dosyć,
Szukam małych, zapomnianych ścieżek.
Krystyna Olofsson pozostaje mistrzynią określeń, które zapadają w pamięć („naród się wypacza, / większość ludzi zadiablonych”), robią na mnie wrażenie zwłaszcza „ludzie zadiableni”. Zechcę wrócić do wierszy Olofsson. Przy najbliższej okazji.
Krystyna Konarska-Łosiowa: „Granice życia. Wybór poezji”. Okładka i opracowanie graficzne: Leszek Świderski. Biblioteka „Więzi”, Warszawa 1985 (wł. 1984), s. 188
[5 I 2018]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
