BIAŁKOWSKI GRZEGORZ (1932-1989). Profesor fizyki. Rektor Uniwersytetu Warszawskiego (1984-1989). Z poezją autora „Mgły” mam problem. I to bynajmniej nie dlatego, że mu „niebo niebieszczeje”. Nie umiem mianowicie zaakceptować tekstów niekontrolowanych. Pochopnych i ryzykownych:
ty zaś matko
poczułaś mój smród zanim jeszcze
mnie urodziłaś
poczułaś mnie cuchnącego
jak bryłę kału
pęczniejącą w twoim brzuchu
do wydalenia
a przecież byłem kroplą rosy
w której nie zdążyło zabłysnąć światło
W 1988 roku profesor Białkowski opublikował ponadto „Koronację”. Obiecuję sobie dotrzeć do „Koronacji”, choć nie wiem, jak to będzie. Zaintrygowała mnie właśnie poetka Irena Dowgielewicz, autorka „Siania pietruszki” (Zielona Góra 1963).
Pamiętajmy, że sianie pietruszki nie musi być czynnością nudną i przyziemną. Zwłaszcza w poezji.
Grzegorz Białkowski: „Istota i istnienie”. Czytelnik, Warszawa 1988, s. 106
[VII 2005]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki