Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta
Tomasz Hrynacz Corto muso
Jarosław Jakubowski Żywołapka
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Bogusław Kierc Nie ma mowy
Andrzej Kopacki Agrygent
Zbigniew Kosiorowski Nawrót
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach
Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
BARDCZAK STEFAN. Nauczyciel z okolic Kostopola na Wołyniu. Absolwent Państwowego Seminarium Nauczycielskiego im. Komisji Edukacji Narodowej w Ostrogu. Po Bardczaku zostało czterdzieści wierszy, w których zapewne znajdziemy dla siebie jakiś okruch („słowik garłoli”, „Wołynia ziemio pszennołanowa”).
Z ustaleń Marii Kalas wynika, że Bardczak zaginął po 1939 roku („Całkowite milczenie po wojnie każe przypuszczać, że ów nauczyciel i poeta podzielił los Polaków: wywiezionych, zesłanych, pomordowanych. Nie ma go jednak na katyńskiej liście i wstępne poszukiwania IPN nie dały rezultatu”). Nie wiemy nawet, kiedy się urodził. W 1912 lub w 1915 roku.
Stefan Bardczak: „Wołyń bogaty. Wiersze”. Wstęp Maria Kalas. Biblioteka „Wołania z Wołynia”, Biały Dunajec-Ostróg 2019, s. 71
[5 II 2020]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
