PLANETA, Kilka refleksji z Wittgensteinem w tle 20

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

2017-01-21 14:24

KWANTY JĘZYKOWE 2

Powiedzieć że: >coś jest takie jakie jest< nie gwarantuje prawdziwości zdania. >Coś jest takie jakie powinno być< jest zdaniem, które zakłada pewną wiedzę o przedmiocie, o którym mówi. >Coś jest takie jakie nie jest< jest zdaniem najbliższym poetyckiej wypowiedzi.

Poezja bowiem czyni rzeczy niemożliwe możliwymi. Jest w tym dokładna jak kalkulacja matematyczna. A jednak nie wszystko jest opisywalne. Zasada komplementarności N. Bohra mówi, że >zjawiska mikroświata nie dają się w pełni opisać terminami znanymi nam z makroświata<.

Poezja jest wiecznym teraz uzupełnianym sobie znanymi sensami, Sensy, które nie przystają do sensu jakiego wymaga się od świata. Język narzucił nam struktury interpretacyjne. Jesteśmy w jakimś reżimie znaczeń i sensów. Od tego reżimu wyzwala nas poezja i mistyka.

© Ewa Sonnenberg

Dodaj link do: