PLANETA, Kilka refleksji z Wittgensteinem w tle 19

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

2017-01-14 14:57

KWANTY JĘZYKOWE 1

Rozumienie jest po prostu pewnym szczególnym przeżyciem
Ludwik Wittgenstein

Jakby logika zerojedynkowa nie miała racji bytu, a pojawiła się inna wartość od n do nieskończoności. Stąd bliskie sąsiedztwo poezji z metafizyką a nawet mistyką. Sfera pojęć prawda-fałsz jest przypisana rzeczywistości, w której dominują zdarzenia o różnych wartościach.

Rzeczywistość, która jest odzwierciedleniem działania naszych zawodnych zmysłów boryka się z relacjami. Stąd też różne konteksty prawdy i fałszu. Względność i manipulacja tymi pojęciami niczego nie tłumaczy. Jesteśmy bezradni wobec nieczytelności tego co chcemy poznać.

Może logika wielowartościowe gdzie możliwość byłaby utożsamiana z wizją czy metaforą jest jakimś rozwiązaniem. Jednak dla Wittgensteina liczą się twarde zasady logiki klasycznej. Rama jest dokładna jakby zrobiona na wymiar naszych możliwości.

© Ewa Sonnenberg

Dodaj link do: