Edward Balcerzan Domysły
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Tomasz Majzel Części
Karol Samsel Autodafe 7
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Andrzej Ballo Niczyje
Maciej Bieszczad Pasaże
Maciej Bieszczad Ultradźwięki
Zbigniew Chojnowski Co to to
Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach
Kazimierz Fajfer Całokształt
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Piotr Fluks Nie z tego światła
Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów
Adrian Gleń Jest
Jarek Holden Gojtowski Urywki
Jarosław Jakubowski Baza
Jarosław Jakubowski Koń
Waldemar Jocher dzieńdzień
Jolanta Jonaszko Nietutejsi
Bogusław Kierc Dla tego
Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal
Jarosław Księżyk Hydra
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży
Franciszek Lime Garderoba cieni
Artur Daniel Liskowacki Do żywego
Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery
Elżbieta Olak W deszczu
Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie
Juan Manuel Roca Obywatel nocy
Karol Samsel Autodafe 6
Kenneth White Przymierze z Ziemią
Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania
Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience
City 6. Antologia polskich opowiadań grozy
11 lutego 2017, 2
Droga do Juraty pod wiatr. Bałtycki wzburzony raczej. Dwa kruki kraczą – parka. Rozłożone na plaży w czerni wzbijają się na nasz widok. Zawstydzone, jakby przyłapane in flagranti. Dmie mocno. Morzem płyną statki jeden biało-zielony, a drugi czerwony cały. Nagle robi się Jurata z wybudowaniem blokowym w niebieskim. Kto wpadł na ten pomysł? Komu zachciało się niebieskość stawiać naprzeciw morskiej zieleni? Jurata bogatsza niż Jastarnia. Domostwa pozamykane teraz, ale potem, w sezonie będzie inaczej. Molem idziem obok Kossaka, który stoi przed sztalugami obok jakiejś jurackiej budowli. Zastygła woda z rybitwami, mewami i łabędziami. Gdzieniegdzie padłe ptactwo zmieszane z lodem. Patrzymy na to wszystko zadmuchani zatokowym wiewem zdecydowanie słabszym niż Bałtycki. Robimy odwrót. Trochę lasem, a potem przez śnieg nad Bałtycki. Nie mam w mózgu żadnych myśli, więc ślizgam wzdłuż wybrzeża. Moczę nogi w Bałtyckim i mam drobną frajdę. Znów te same kruki przeganiamy. Lecimy za nimi z wiatrem. Szybko robi się Jastarnia. Szukamy miejsca na obiad. Wybieramy. Jemy dorsze: Viola w serach, ja w kapuście. Wychodzimy syci na pustkę. Chwytamy deser. Babeczki z kajmakiem. Powrót na poddasze.
Luzuję się wewnętrznie, ale to wszystko za mało i za krótko. Czuję napierające zmęczenie i zniechęcenie. Wyczerpanie i gnuśność. Pragnę zawiesić się i lecieć na biegu jałowym przez kolejne tygodnie, lata. Czeka mnie nic. I ja to dobrze wiem.
Samotny spacer w stronę chaty rybackiej 1882 lub coś koło tego. Mijam kościół i kaplicę, przed którą kolorową kredą napisano:
„TYDZIEŃ MAŁŻEŃSTWA 2017
Hartowanie małżeństwa
Organizator: Mors Jastarnia
Sponsor: Rettungsbudy”
Plakaty rozlepione w Jastarni anonsują akcję. Zdjęcia szczęśliwych w stadle małżeńskim 50- i 60-letnim robią mocne wrażenie. Bałtycki swym kołysaniem trochę mnie mdli.
A wieczór będzie z winem i kolacją.
© Maciej Wróblewski
