Nowości 2023

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Książki z 2022

Andrzej Ballo Bodajże

Wenanty Bamburowicz Masy powietrza

Maciej Bieszczad Miejsce spotkania

Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
 
Roman Ciepliński Schyłek

Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny

Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem

Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej

Marek Czuku Nudne wiersze

Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach

Michał Filipowski Licytacja kamienia

Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]

Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]

Paweł Gorszewski Uczulenia

Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo

Bogusław Kierc Był sobie

Andrzej Kopacki Gra w hołybkę

Zbigniew Kosiorowski Metanoia

Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina

Piotr Michałowski Światy równoległe

Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2

Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik

Halszka Olsińska Przebyt

Uta Przyboś Jakoby

Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów

Karol Samsel Autodafe 5

Karol Samsel Fitzclarence

Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic

Bartosz Suwiński Dutki

Inka Timoszyk Nieskończoność podróży

Sławomir Wernikowski Partita

Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło

Kenneth White Ciało absolutu

City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
 
eleWator. antologia 2012-2021. proza

Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja

MACHNIĘCIA, Dziennik oslański, 9 sierpnia

2015-09-22 14:53

Późne rano z przetarciem oczu, powolność, ociężałość myśli. Śniadanie między rybami a serami. Drobne rozmowy gulgoczących Norwegów. Uśmiech. Z brzuszkiem mały Norweg uprzątający talerze za przepierzeniem czka. Zaraz potem Norweżka wygląda pyzato i na talerz nakłada musli. Zagryza śledziem, odchodzi z pełnym biustem.

Dzień bardzo gorący. Dziewczyny organizują się dość szybko, potem też szybko Justyna wraca do pokoju, żeby przebrać się na pogodę. Jest śródziemnomorsko i syto. Najpierw do katedry protestanckiej: ciasnej i tłumnej, z płaskim dachem, ułożonej na układzie krzyża, potem do opery wyrastającej z wody, rozłożystej. Taka wielka kra wbijająca się w nabrzeże. Rozciągał się z niej znakomity widok na starą część Oslo, obok której jeszcze piękniej wędrowały ku górze olbrzymy city: centra finansowe, hotele, banki, konsorcja. Tu wdzięk łączy się z poczuciem dopasowania się do tego, co dawne. W oddali, na nabrzeżu pływające fortece wszelkiej uciechy i zabaw: Ryal Princess przewyższała fortyfikacje, wijące się wzdłuż nabrzeża ciemną czerwienią cegieł, strosząca się ku zatoce i zupełnie dawnych i niedawnych dział, armat. Gdzieniegdzie czołg, pomiędzy którym postument wodza, żołnierza i dyplomaty. Norwegowie tłumnie pośpieszali w kierunku królewskiej orkiestry dętej, która w ceglastych strojach, z ozdobnymi biretami szła w bój. Skąd w nich ten pociąg do koszarów? Nie rozumiem. Niewielu turystów – niemal wyłącznie miejscowi, czyli oslańczycy.

© Maciej Wróblewski