Edward Balcerzan Domysły
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Tomasz Majzel Części
Karol Samsel Autodafe 7
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Andrzej Ballo Niczyje
Maciej Bieszczad Pasaże
Maciej Bieszczad Ultradźwięki
Zbigniew Chojnowski Co to to
Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach
Kazimierz Fajfer Całokształt
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Piotr Fluks Nie z tego światła
Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów
Adrian Gleń Jest
Jarek Holden Gojtowski Urywki
Jarosław Jakubowski Baza
Jarosław Jakubowski Koń
Waldemar Jocher dzieńdzień
Jolanta Jonaszko Nietutejsi
Bogusław Kierc Dla tego
Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal
Jarosław Księżyk Hydra
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży
Franciszek Lime Garderoba cieni
Artur Daniel Liskowacki Do żywego
Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery
Elżbieta Olak W deszczu
Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie
Juan Manuel Roca Obywatel nocy
Karol Samsel Autodafe 6
Kenneth White Przymierze z Ziemią
Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania
Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience
City 6. Antologia polskich opowiadań grozy
7 września 2016, 2
Zaraz po 7 naciągnąłem bieguny i potruchtałem do pobliskiego parku. Ganiałem, wąchałem i patrzyłem jak pies. Jakaś młodzież do szkoły i do pracy. Dwa czarne psy pod bramą coś zajadały. W parku resztki przedwojennych schodów, zabudowań drewnianych i dawno nie odnawianych ścieżek. Mijam pomnik Józefa Szalaya. Jak łatwo czasem ludzie trwonią to, o co inni zabiegali bardziej, niż nam się wydaje.
Śniadanie pośród kuracjuszy. Starość kobieca inna jest niż męska. Ale obie przykre. Zjadam nabiał, popijam herbatą, podpieram warzywami. Na koniec tutejszy piernik. Ostatnie ustalenia co do dzisiejszej trasy. Sokolnik i Trzy Korony. 6 godzin marszu. Chmury i mgły chadzają po górach, opadają na Szczawnicę. Ruszamy. Ciepło. Idziemy wzdłuż Grajcarka do przeprawy przez Dunajec. Galanto ubrany lokals młóci wiosłem jak cepem w ten Dunajec. Trochę pod prąd i z prądem. Po pięciu minutach bierze od każdego 3 złocisze i dobija do brzegu. Gubię czarną czapkę z daszkiem, czego żałuję. Potem stromo na Sokolnicę. Ludzie ludziom zgotowali te poręcze, schody i drabiniaste podejścia.
© Maciej Wróblewski
