Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta
Tomasz Hrynacz Corto muso
Jarosław Jakubowski Żywołapka
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Bogusław Kierc Nie ma mowy
Andrzej Kopacki Agrygent
Zbigniew Kosiorowski Nawrót
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach
Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Ustrzyki Górne śnięte, jeszcze. Rozglądam się za tym, co tu zostawiłem 8 lat temu. Wtedy, w deszczowym i gorącym jak tropik lipcu zlazłem trochę Bieszczadów od Ustrzyk Dolnych do Górnych. Sam na sam z Bieszczadami, w zasadzie bez ludzkiego towarzystwa po mniej uczęszczanych szlakach. Więc patrzę się na te Ustrzyki z góry moich 8 lat bez Bieszczadów. Nic nie pamiętam, nic nie czuję. Szumi w głowie. Przem musi sięgnąć jeszcze głębiej – 27 lat temu bywał tu, w Ustrzykach Górnych.
Trochę błąkamy się z Przem, by znaleźć naszą dziuplę. Mylimy drogi, wracamy, taszczymy na plecach nasze toboły. A tam w górze śmietana się przelewa i odsłania połoniny. Świergot ptaków dochodzi z nasadzonych w Ustrzykach Górnych iglaków. Na nich szyszki jak naboje do moździerzy.
© Maciej Wróblewski
