"Punkrockowa dorosłość", https://zjuszkiewicz.pl, 19.02.2024

Szczecińskie Wydawnictwo FORMA to wieloletnia tradycja i wyjątkowe, wartościowe publikacje, które w zalewie literatury popularnej pozwalają czytelnikowi na chwilę oddechu i zatopienia się w tekstach z wyższej półki. Tym bardziej cieszy mnie fakt, iż tak znamienite wydawnictwo podarowało mi swoje publikacje. Zaczynam od „Punk Ogito w podróży”, trochę sentymentalnie i trochę zadziornie...

Współczesny odmieniony?
Pan Cogito to postać, do której mam wyjątkową słabość. Jeden z pierwszych konkursów literackich, w których brałam udział dotyczył właśnie wierszy Herberta, więc chyba już zawsze będę je rzewnie wspominać. Punk Ogito przy pierwszym poznaniu mocno różni się od swojego pierwowzoru. Od razu kojarzy się z buntem, ruchem dynamiką. Ale to tylko pozory – podmiot liryczny w jednym z wierszy przyznaje, że może chciałby coś zrobić, ale tego nie zrobi. Podobnie jak bohater wierszy Herberta jest poddany biegowi czasu i wydarzeń. Nicyzm bezwolny elektron dryfuje poprzez życie, nie doświadczając skrajnych, intensywnych emocji. Czasami wydaje się, że przejmuje się naturą, światem, ludźmi, ale czy brzmi wystarczająco mocno, by przekonać czytelnika?

Ból istnienia?
W wierszu „Punk Ogito i bunt” poruszane są kwestie nieposłuszeństwa. Podmiot liryczny chciałby się buntować, ale jednocześnie też tego nie chce. Wyobraźmy sobie protesty na ulicach, krzyki, walki z policją – to zupełnie nie dla niego. Przyznaje, że nadal boli go szara rzeczywistość i nie stał się obojętny, ale nie ma wiary w to, że jest w stanie cokolwiek zmienić.

do buntu i do siebie punk Ogito
ma podejście ambiwalentne
chciałby częściej się buntować
ale mu się nie chce

Kolejny wiersz, który mnie poruszył to „Zaszywka”. Nasz bohater ma odwagę mieć jeszcze marzenia, choć może to jednak za dużo powiedziane – myśli o reaktywacji kapeli. Rzeczywistość okazuje się jednak znacznie bardziej przytłaczająca:

zamiast happy endu dowiedział się
że nie spełnia standardów

Czytając te wiersze, stykamy się z niezbyt optymistyczną oceną kondycji świata i człowieka wrzuconego w życie niczym małe ziarnko piasku. Ja jednak chcę wierzyć, że jest w tym jakiś sens – w byciu sobą, jak myśli sobie punk Ogito:

lepsze dziury w spodniach
niż w mózgu

kochanie
Liniatura

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży – http://www.wforma.eu/punk-ogito-w-podrozy.html

Dodaj link do:
Tweet

drukuj

« powrót