Edward Balcerzan Domysły
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Tomasz Majzel Części
Karol Samsel Autodafe 7
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Andrzej Ballo Niczyje
Maciej Bieszczad Pasaże
Maciej Bieszczad Ultradźwięki
Zbigniew Chojnowski Co to to
Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach
Kazimierz Fajfer Całokształt
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Piotr Fluks Nie z tego światła
Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów
Adrian Gleń Jest
Jarek Holden Gojtowski Urywki
Jarosław Jakubowski Baza
Jarosław Jakubowski Koń
Waldemar Jocher dzieńdzień
Jolanta Jonaszko Nietutejsi
Bogusław Kierc Dla tego
Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal
Jarosław Księżyk Hydra
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży
Franciszek Lime Garderoba cieni
Artur Daniel Liskowacki Do żywego
Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery
Elżbieta Olak W deszczu
Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie
Juan Manuel Roca Obywatel nocy
Karol Samsel Autodafe 6
Kenneth White Przymierze z Ziemią
Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania
Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience
City 6. Antologia polskich opowiadań grozy
copyright © https://nietypowerecenzje.blogspot.com 2019
Świetna propozycja dla tych, którzy gustują w krótkich formach prozatorskich, w dodatku napisanych niezwykle intrygująco. Sławomir Wernikowski debiutuje owym zbiorem siedmiu opowiadań. Jednak śmiem twierdzić, że gdyby ta informacja nie pojawiła się na okładce, nikt nawet by tego nie wyczuł. Kawał dobrej prozy, dotykającej trudnych relacji, problemów natury egzystencjalnych, pozostawiając jednak pewien margines przestrzeni na to, by czytelnik mógł sobie pozwolić na głębię refleksji i wyrażenie własnych odczuć. Bez wątpienia bowiem, te opowieści stanowią znakomitą bazę pod szersze dyskusje. Przemawiają do mnie szczególnie autentycznymi dialogami, lekkim piórem, ale swoją niejednoznacznością. Każde nosi w sobie ogromny ładunek emocjonalny i potrzebę wgryzienia się w fabułę na dłużej, by rozwikłać jego przesłanie.
Nie ulega wątpliwości, że niebanalny ton wymowy alegorycznej nakreślonej przez autora w fabule każdego z opowiadań dotyka pośrednio aktualnych problemów społecznych. Przyglądamy się intrygującej wymianie zdań w „Krzyżówce”, ciekawej transakcji w „Żurku”, ale największej dozy afektów dostarczyło mi tytułowe opowiadanie „Passacaglia” czy wielopłaszczyznowe „Krzyk”. Zresztą już same tytuły opowiadań sprawiają, że czytelnik zatrzymuje się na dużo dłużej.
Nic w tych historiach nie jest oczywiste, nic podane na tacy. Akcja każdej z nich stopniowo odkrywa przed nami sugestywne obrazy, w zatopienie których poddajemy się powolutku, dopasowując każdy element misternie, jak krawiec. Intensywność, przewrotność, wieloaspektowość, to jedne z tych cech, które trzymają w napięciu do ostatniego słowa. Bohaterowie podobni do każdego z nas po trosze idealnie odwzorowują człowieka współczesnego - zamkniętego w pudełku swoich ideałów, stereotypów, samotnego, który nie potrafi nawiązać sugestywnych relacji z innymi. Człowieka, który przy mimo swej najmniejszej chęci nie potrafi odszukać w sobie samym nadziei na poprawę losu, nie mającego szacunku do innych, ale nade wszystko do siebie. Istotą również każdej z tych historii jest brak określonego czasu. Wydarzenia nie splatają się w żaden z możliwych sposobów. Szczerze i bardzo polecam!
Aga
Sławomir Wernikowski Passacaglia – http://www.wforma.eu/passacaglia.html
