nowości 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Adrian Gleń I

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

książki z 2023

Andrzej Ballo Niczyje

Maciej Bieszczad Pasaże

Maciej Bieszczad Ultradźwięki

Zbigniew Chojnowski Co to to

Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach

Kazimierz Fajfer Całokształt

Zenon Fajfer Pieśń słowronka

Piotr Fluks Nie z tego światła

Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów

Adrian Gleń Jest

Jarek Holden Gojtowski Urywki

Jarosław Jakubowski Baza

Jarosław Jakubowski Koń

Waldemar Jocher dzieńdzień

Jolanta Jonaszko Nietutejsi

Bogusław Kierc Dla tego

Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal

Jarosław Księżyk Hydra

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży

Franciszek Lime Garderoba cieni

Artur Daniel Liskowacki Do żywego

Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery

Elżbieta Olak W deszczu

Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie

Juan Manuel Roca Obywatel nocy

Karol Samsel Autodafe 6

Kenneth White Przymierze z Ziemią

Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania

Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience

City 6. Antologia polskich opowiadań grozy

PONIEWCZASIE. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki » PONIEWCZASIE. Woroniecki Michał

PONIEWCZASIE. Woroniecki Michał

2024-01-14 11:58

WORONIECKI MICHAŁ (1908-1998). Upłynie sporo czasu, zanim przeczytam relację księdza Michała Woronieckiego CM lub relację ojca Hilarego Marcina Wilka OFMCap. To sybiracy, którzy pozostawili swoje niezwykłe zapiski. Na pewno nie zaniedbam dokumentu ojca Ryszarda Czesława Grabskiego OFMCap, który wrócił do kraju po piętnastu latach.
Ojciec Grabski, kapłan z zakonu kapucynów, przetrwał nie tylko „łagry Workuty”, zaliczył m.in. „obozy pracy za Kręgiem Polarnym czy w obwodzie irkuckim”. Od 1940 do 1955 roku.
Nie zgadzam się na zapomnienie, które odbiera nam Skibickich i Ulickich, Kołpaków i Wójcików, Drewnowskich i Dzieduszyckich. Zapomnienie jest częścią składową długiej i ciemnej nocy, przepraszam za wszystkie poetyzmy i za wszystkie rymnięcia, ale nie mam imienia dla zapomnienia.
Przepraszam po wielekroć za poetyzmy, przesadyzmy i rymnięcia. Ale nie miałem i nie mam imienia dla zapomnienia, które nas zagarnia.

[17 XII 2022]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki