nowości 2025

Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta

Tomasz Hrynacz Corto muso

Jarosław Jakubowski Żywołapka

Wojciech Juzyszyn Efemerofit

Bogusław Kierc Nie ma mowy

Andrzej Kopacki Agrygent

Zbigniew Kosiorowski Nawrót

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach

Krzysztof Lisowski Wiersze dzisiejsze i dawne

Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

PONIEWCZASIE. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki » PONIEWCZASIE. Rozwandowicz Jan

PONIEWCZASIE. Rozwandowicz Jan

2023-10-01 16:01

ROZWANDOWICZ JAN (1924-2016). Pułkownik Jan Rozwandowicz pozostawił w maszynopisie „Pękniętą młodość”, jest więc nadzieja, cień nadziei, że ktoś opublikuje relację Rozwandowicza, deportowanego wraz z matką Cecylią i siostrą Ireną. Rodzina Rozwandowiczów mieszkała w Słobódce koło Brasławia. Do 13 kwietnia 1940 roku.
W nekrologu Jana Rozwandowicza napisano, że nasz sybirak był „niewolnikiem pracy przymusowej”. To skądinąd trafne określenie: „Od lipca 1941 do maja 1943 pracował na budowie linii kolejowej Akmolińsk-Kartały w m. Adyr (rej. Atbasar, obw. celinogrodzki)”. Nie wymieniam innych zatrudnień Rozwandowicza, równie niewskazanych dla chłopca i równie wyniszczających.

[22 VI 2021]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki