Edward Balcerzan Domysły
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Tomasz Majzel Części
Karol Samsel Autodafe 7
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Edward Balcerzan Domysły
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Tomasz Majzel Części
Karol Samsel Autodafe 7
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Andrzej Ballo Niczyje
Maciej Bieszczad Pasaże
Maciej Bieszczad Ultradźwięki
Zbigniew Chojnowski Co to to
Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach
Kazimierz Fajfer Całokształt
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Piotr Fluks Nie z tego światła
Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów
Adrian Gleń Jest
Jarek Holden Gojtowski Urywki
Jarosław Jakubowski Baza
Jarosław Jakubowski Koń
Waldemar Jocher dzieńdzień
Jolanta Jonaszko Nietutejsi
Bogusław Kierc Dla tego
Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal
Jarosław Księżyk Hydra
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży
Franciszek Lime Garderoba cieni
Artur Daniel Liskowacki Do żywego
Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery
Elżbieta Olak W deszczu
Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie
Juan Manuel Roca Obywatel nocy
Karol Samsel Autodafe 6
Kenneth White Przymierze z Ziemią
Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania
Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience
City 6. Antologia polskich opowiadań grozy
ZAKŁÓCENIA WIELKIEGO WYBUCHU 1
Głos jest przedmiotem. Obraz dźwiękiem. Wiedza staje się bazą danych. Sztuka jak ekwiwalent wiedzy >Uważaj na manipulację danymi z twojego życia< i życiorysu pamięć jest jak przycisk w różne rejony interpretacji. Kto przytoczy właściwy cytat życia? Kto podaje się za drugie >ja<?
Rozumienie przychodzi nie poprzez intelekt, ale poprzez wizję. Wiersze są jak komentarze do obrazów, które są wizjami. Język bólu przekracza intelektualne konstrukcje. Szata rozmowy jest utkana z zasłony. Dotyk spojrzenia, pod którym ukrywa się milczący rysunek słowa.
Ręka pisząca od wieków. Daj mi kwiat wiersza, ja dam ci owoce tej podróży w czasie. >Widzisz czas?< Tak, widzę czas, na każdej ulicy trwa inna epoka. Widzę intelektualny przekaz odczuciem w sobie i na zewnątrz. Okruchy Wielkiego Wybuchu. Pojazd z chmur. Zdania pisane intuicją:
W pierwszy dzień był symbolem. W drugi dzień był wizerunkiem. W trzeci dzień był znakiem. Tam, gdzie sen staje się atrybutem przebudzenia. Pewne sprawy nie są pamięcią, ale tym co nieustannie przeistacza szczegóły w całość. Wiedza jest strategią. Wiedza jest polem manewru.
© Ewa Sonnenberg